Antin Seliava: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Liña 32:
Nunha viaxe do metropolita [[Rafail Korsak|Korsak]] a [[Roma]], en [[1639]], Seliava foi nomeado na súa ausencia administrador temporal da Igrexa ucraína. O metropolita Korsak finou durante a súa estadía en Roma, e antes do seu pasamento ofreceu a Seliava ao papa [[Urbano VIII]] e ao rei [[Ladislau IV de Polonia|Ladislau IV]] como posible sucesor.{{sfn|Мудрий|1995|p=206}} En Roma tivo lugar un proceso apostólico de investigación sobre a persoa de Seliava, logo do cal foi nomeado en [[1641]] [[arquieparquía católica ucraína de Kiev|metropolita de Kiev, Galicia e toda a Rus]], cargo no que permaneceu até o seu pasamento en outubro de [[1655]].{{sfn|Мудрий|1995|p=207}} Conservou tamén o título de arcebispo de Polack, e en [[1642]] foi elixido tamén como superior da orde basiliana.{{sfn|Мудрий|1995|p=207}}
 
Os primeiros anos do seu goberno da Igrexa ucraína foron pacíficos: combateu con éxito o intento do clero [[Igrexa católica latina|latino]] de debilitar a Igrexa bizantina, e entre [[1645]] e [[1647]] dirixiu importantes negociacións cos [[Metrópole ortodoxa grega de Kiev|ortodoxos]] que, porén, se interromperon co pasamento de [[Petro Mohyla]].{{sfn|Мудрий|1995|p=207}} Posteriormente tivo que afrontar as consecuencias da [[rebelión de Khmelnytsky|rebelión]] de [[Bohdan Khmelnytsky]] en [[1648]]: a paz chegou co [[tratado de Zboriv]] de agosto de [[1649]], que entre outras provisións incluiuincluíu a supresión da [[Igrexa católica bizantina ucraína|Igrexa greco-católica]] nos territorios do [[Hetmanato cosaco|Hetmanato]] e a cesión das súas propiedades á [[Igrexa ortodoxa]].{{sfn|Мудрий|1995|p=207}} Malia as protestas de Seliava e do nuncio, o rei [[Xoán II Casimiro de Polonia]] aprobou o tratado en xaneiro de [[1650]].
 
== Notas ==