Artur III da Bretaña: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Etiqueta: edición de código 2017 |
|||
Liña 25:
Libre de toda traba, Richemont afánase a negociar os termos do seu matrimonio con Margarida, duquesa de [[Güiena|Guiena]], viúva do delfín Luís e irmá do [[Ducado de Borgoña|duque de Borgoña]] [[Filipe III de Borgoña|Filipe III o Bo]]. O matrimonio celebrouse en [[Dijon]] o 10 de outubro de 1423.
O desastre francés de Verneuil (1424) deixou vacante o posto de condestábel de Francia: unha entrevista preliminar entre Carlos VII e Artur de Bretaña tivo lugar en [[Outubro|outubro de]] [[1424]], en [[Angers]]. Richemont acepta a espada do condestábel que o rei lle enviou, en Chinon, o 7 de marzo de 1425. Non obstante, o entendemento foi de curta duración. O círculo de Carlos VII esfórzase por
▲O desastre francés de Verneuil (1424) deixou vacante o posto de condestábel de Francia: unha entrevista preliminar entre Carlos VII e Artur de Bretaña tivo lugar en [[Outubro|outubro de]] [[1424]], en [[Angers]]. Richemont acepta a espada do condestábel que o rei lle enviou, en Chinon, o 7 de marzo de 1425. Non obstante, o entendemento foi de curta duración. O círculo de Carlos VII esfórzase por perxudicar a Richemont ante o rei. A principios de [[1426]], Richemont reuniuse co seu irmán Xoán V o Anglofilo en Bretaña para lle enviar os recrutadores de novo antes de cercar sen éxito aos ingleses en Saint-James de Beuvron, preto de [[Avranches]]. Unha segunda derrota das tropas enviadas por Richemont a Bas-Courtils, sobre as areas do Mont Saint-Michel, volveu a Xoán V máis prudente. Prohibiu ao seu irmán arriscar a nobreza bretona por tan pequenas empresas.
A prudencia de Xoán V e a calma diplomática anglo-borgoñoa debilitaron a posición de Richemont ante Carlos VII. Dificultou o recrutamento de tropas en Bretaña e xa non vasi poder xogar como mediador entre Carlos VII e Borgoña. Privado da súa pensión de condestábel, Richemont tivo que conformarse con librar batallas secundarias preto de Parthenay e Fontenay-le-Comte.
Liña 35 ⟶ 33:
Os ingleses facían preocupantes progresos. Despois de apoderárense de [[Laval, Mayenne|Laval]] e [[Le Mans]], as tropas do conde de Salisbury avanzaron cara a [[Orleáns|Orleans]]. En [[Outubro|outubro de]] [[1428]], intentaron cercar o lugar. Carlos VII négase (a pesar da urxencia da situación) a chamar a Richemont. A desgraza do condestábel prolongouse. A transmisión de socorro a Orleans decidiu a Richemont a pasar por riba das directrices reais que intentaban separalo dos asuntos. Despois de reunir finalmente tropas en Bretaña, o condestábel comezou a súa marcha. Foi durante a súa cabalgata que soubo do levantamento do cerco de [[Orleáns]] e da conquista de [[Jargeau]] polo exército francés. O achegamento de Richemont sementou o trastorno no exército francés. Despois de consultar aos capitáns, [[Xoana de Arco]] decidiu aceptar a súa chegada. A unión tivo lugar non moi lonxe de [[Beaugency]]. Perseguidos e derrotados en [[Patay]] e Beaugency, os ingleses perderon moitos dos seus líderes. O inglés [[John Talbot]] foi feito prisioneiro. A pesar da vitoria, Richemont recibiu a orde de volver e fortalezas pecháronlle as portas ao seu paso.
Vinculado á causa francesa, aínda que sempre de desgraza, Richemont foi a loitar en [[Normandía]], obrigando aos ingleses a dividiren as súas forzas. Finalmente, a caída de [[George de La Trémoille]], en [[1433]], favorito do rei Carlos VII, abriu a Richemont novas perspectivas politicomilitares.
=== As campañas vitoriosas ===
| |||