Artur III da Bretaña: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
|||
Liña 38:
=== As campañas vitoriosas ===
[[Ficheiro:Vannes_Richemont_02.jpg|miniatura| Estatua de Artur III de Bretaña
De [[1429]] a [[1457]], sacou os ingleses de [[Normandía]] e unha parte de [[Güiena|Guiena]]. Foi el quen restaurou a disciplina do exército e creou as compañías de ordenanza (agora xendarmes).
Liña 72:
Casou tres veces, pero non tivo descendencia:
# O 10 de outubro de 1423 en [[Dijon]], con [[Margarida de Borgoña]], filla de [[Xoán I de Borgoña|Xoán I Sen medo]].
# O 29 de agosto de 1442 en [[Nérac]], con [[Xoana II de Albret]] ([[1425]] - [[1444]] ), [[Condado de Dreux|condesa de Dreux]], filla de [[Carlos II de Albret]] e [[Ana de Armañac]]
# O 2 de xullo de 1446 con Catalina († [[1492]], filla de [[Pedro I de Luxemburgo]], [[Condado de Saint-Pol|conde de Saint-Pol]] e [[Condado de Brienne|Brienne]], e [[Marguerite des Baus]].
Non tivo máis que unha filla natural: [[Jaquette de Bretaña]],
▲Jaquette de Bretaña, o "consello de Richemont", lexitimado por cartas do rei entregadas a Saumur sen finanzas, no mes de setembro de 1443, casou o 15 de xaneiro de 1438 con Artus Brecart, escudeiro. O seu pai Artur III deulle un dote para casar con cen libras de ingresos que rescatou polo don da señoría de Brehat o 9 de xaneiro de 1451. Artus foi convertido en capitán de Mervant, despois de Saint Aubin du Cormier e Coudray-Salbart, mediante cartas do 8 de outubro de 1457 ás que o duque, o seu sogro, se uniu a unha pensión anual de sesenta escudos. O 1 de novembro, e por outras cartas do 15 de decembro do mesmo ano, confirmouno en posesión e propiedade da terra de Brehat. O seu fillo, François Brecart, señor da illa de Brehat, foi enviado a Inglaterra en xullo de 1491 pola duquesa Ana, para instar ao rei Henrique VII a enviar auxilio<ref> P. Anselme, volum 1, pàg. 461</ref>
=== Recoñecemento ===
| |||