Giorgio Agamben: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
|||
Liña 35:
A figura intelectual de Agamben impónese a través do seus traballos de filosofía política,os seus numerosos libros e artículos dan testimonio dunha multiplicidade de intereses: a Lingüística, a Literatura medieval e renacentista, o Dereito, a Teoloxía e, en particular, a Estética. En cada un destos campos sabe combinar, xunto a una exquisita erudición, a contextualización filológxca e histórica de textos e autores coa análises conceptual precisa e novedosa.
Agamben non abandona a reflexión lingüística como unha maneira de construir unha ontoloxía do presente. Infanzia e storia (publicado por primeira vez en italiano por Einaudi en 1979 e traducido agora por Adriana Hidalgo) articula unha teoría da historia e da experiencia de base benjaminiana (Agamben é director, a partir de 1979, da edición italiana das obras completas de Benjamin), con profundos lazos coa teoría lingüística que lle é contemporánea (Emile Benveniste, sobre todo). Infancia e historia é un “ensaio sobre a destrucción da experiencia”.
Nas dúas obras anteriores de Agamben refléxanse dúas ideas principais:
No primeiro lugar, se hai un incremento do control político sobre as nosas vidas, este control xa non se desarrolla a través dos aparatos tradicionais de control e sometemento (a Xustiza, a policía, etc., que supoñen a existencia dos individuos en tanto ciudadáns) senón a través de mecanismos que despoxan previamente ós individuos de todo dereito ou etiqueta xurídica: a nutrición, os sistemas sanitarios (a mesma definición de “morte cerebral” é un dispositivo que fai dos corpos meros bancos de órganos), la eutanasia y el control de la natalidad. En segundo término, existe una paradoja jurídica que puededejar al sujeto dentro e fóra da lei ó mesmo tempo. Fóra da lei, deixa de ser un suxeito xurídico e transfórmase nunha mera existencia, unha “nuda vida”, tal e como os campos (de concentración e de exterminio) o demostran. Alí onde houbo existencia política habería agora nuda vida, que non sería senón a traducción moderna do homo sacer
[[cs:Giorgio Agamben]]
[[de:Giorgio Agamben]]
| |||