ARNr 18S: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
Miguelferig (conversa | contribucións)
Liña 6:
== Usos en filoxenia ==
 
O xene do ARNr 18S da subunidade ribosómica menor (SSU) é un dos xenes máis frecuentemente usados en estudos [[filoxenia|filoxenéticos]] e un importante marcador para a [[reacción en cadea da polimerase]] (PCR) de diana aleatoria en cribados de biodiversidade ambiental.<ref name="Meyer 2010">Meyer A., Todt C., Mikkelsen N. T. & Lieb B. (2010). "Fast evolving 18S rRNA sequences from Solenogastres (Mollusca) resist standard PCR amplification and give new insights into mollusk substitution rate heterogeneity". ''[[BMC Evolutionary Biology]]'' '''10''': 70. {{doi|10.1186/1471-2148-10-70}}</ref> En xeral, as secuencias do xene do ARNr son de acceso fácil debido a que teñen rexións flanqueantes altamente [[conservación (xenética)|conservadas]] que permiten o uso de [[cebador]]es universais.<ref name="Meyer 2010"/> A súa disposición repetitiva ao longo do [[xenoma]] proporciona cantidades excesivas de ADN molde para a PCR, incluso nos organismos máis pequenos. A molécula codificada no xene do ARNr 18S forma parte do núcleo funcional do ribosoma e este xene está exposto a forzas evolutivas similares en todos os seres vivos. Así, cando se publicaron os primeiros estudos filoxenéticos a grande escala baseados en secuencias do 18S (a primeira e máis importante filoxenia do reino animal feita por Field ''et al.'' (1988))<ref>Field K. G., Olsen G. J., Lane D. J., Giovannoni S. J., Ghiselin M. T., Raff E. C., Pace N. R. & Raff R. A. (1988). "Molecular phylogeny of the animal kingdom". ''[[Science (journal)|Science]]'' '''239'''(4841): 748-753. {{doi|10.1126/science.3277277}}.</ref> o [[xene]] foi considerado o principalcandidatoprincipal candidato a usar para reconstruír a a [[árbore da vida]] dos [[metazoos]].<ref name="Meyer 2010"/> E, de feito, posteriormente as secuencias do 18S proporcionaron evidencias para a división dos [[Ecdysozoa]] e [[Lophotrochozoa]], polo que contribuíu ao cambio revolucionario máis recente na nosa comprensión das relacións entre dos metazoos.<ref name="Meyer 2010"/>
 
Porén, durante a última parte da década de 2000, e cun número crecente de [[taxon]]s incluídos nas filoxenias moleculares, fixéronse evidentes dous problemas. Primeiro, existen impedimentos de secuenciación predominantes en representantes de certos taxons, como os [[moluscos]] das [[clse (bioloxía)|clases]] [[Solenogastres]] e [[Tryblidia]], taxons de [[bivalvos]] seleccionados e a enigmática clase de [[crustáceos]] [[Remipedia]].<ref name="Meyer 2010"/> Fracasar á hora de obter as secuencias 18S dun determinado taxon é considerado un fenómeno común, pero raramente se informa del.<ref name="Meyer 2010"/> En segundo lugar, a diferenza das altas esperanzas iniciais que se tiñan, o 18S non pode resolver nodos en todos os niveis [àxonomía|taxonómicos]] e a súa eficacia varí considerablemente entre [[clado]]s. Isto foi discutido como un efecto da rápida radiación antiga en curtos períodos de tempo. Pénsase actualmente que as análises multixene das resultados máis fiables para trazar eventos de ramificación profunda en Metazoa, pero o 18S aínda é amplamente utilizado e análises filoxenéticas.<ref name="Meyer 2010"/>