Capadocia: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
de unha > dunha |
→Período romano: ortografía |
||
Liña 72:
A partir de entón, Capadocia aliouse sempre coa República. No [[-130|130 a.C.]] [[Ariarates V]] marchou xunto ao procónsul romano [[Craso]] contra [[Aristónico]], que reclamaba o trono de [[Pérgamo]]. Ao ser liquidado xunto co seu exército, trouxo consigo loitas intestinas que marcaron o fin da dinastía.
Capadocia entón elixiu un líder local chamado [[Ariobarzanes|Ariobarzanes I]], co apoio de Roma, en [[-93|93 a.C.]]. Porén, Ariobarzanes non puido comezar o seu reinado ata trinta anos despois, cando Roma alisoulle o camiño facendo a un lado
Posteriormente, a dinastía Ariobarzanes terminaría, e a rexión mantería a súa independencia tributaria até o ano [[17]], cando o Emperador [[Tiberio]] reduciría á rexión a ser unha provincia romana. Dúas lexións romanas formaron guarnicións permanentes baixo o Emperador [[Vespasiano]], quen buscaba protexer a súa provincia de Levante. As guarnicións aumentaron e convertéronse en fortalezas baixo [[Traxano]], que ademais construíu vías militares na rexión. No [[século III]], as relacións comerciais entre Capadocia e as rexións de Esmirna e [[Éfeso]] estaban tan desenvolvidas, que foron emitidas [[Moeda da Antiga Roma|moedas]] cos nomes destas cidades.
=== Período bizantino ===
A partir do [[século IV]] Capadocia comezou unha transformación máis, esta vez influenciada polos mosteiros de [[Palestina (rexión)|Palestina]] e [[Exipto]], dos que os seus modelos foron seguidos na introdución da relixión [[cristianismo|cristiá]], baixo o patrocinio do [[Imperio Bizantino]].
Nos séculos VI e VII, apareceron as primeiras igrexas pintadas. Estas igrexas, ao igual que a maioría das casas da rexión, non eran construídas como edificios, senón "escavadas" na rocha. Estas covas artificiais eran despois decoradas e acondicionadas. Existen máis de seiscentas igrexas destas características na rexión.
Liña 84:
=== Período seliúcida ===
Os [[
Nos séculos que seguiron, Anatolia foi escenario de conflitos entre os seliúcidas, Bizancio e os [[cruzada|cruzados]]. Estes últimos tomaron a capital seliúcida Iznik, e obrigaron aos selyúcidas a emigrar cara Konya, no centro de Anatolia. Os
=== Séculos XX e XXI ===
|