Revisión como estaba o 6 de xullo de 2019 ás 19:04 editar Miguelferig (conversa \| contribucións) 241.989 edicións →‎A orixe do código xenético ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 6 de xullo de 2019 ás 19:05 editar desfacer Miguelferig (conversa \| contribucións) 241.989 edicións Sen resumo de edición Edición máis nova →
Liña 7: A secuencia do material xenético componse de catro [[bases nitroxenadas]] distintas, que teñen unha función equivalente a letras no código xenético: [[adenina]] (A), [[timina]] (T), [[guanina]] (G) e [[citosina]] (C) no ADN e adenina (A), [[uracilo]] (U), guanina (G) e citosina (C) no ARN. Se agrupamos de tres en tres os catro nucleótidos que hai podendo repetilos obtemos 64 combinacións distintas posibles, que son os 64 codóns do código xenético. Deles, 61 codifican aminoácidos (un deles, AUG, é ademais o [[codón de inicio]]) e os tres restantes son [[codón de parada\|codóns de parada]] (UAA, chamado ocre; UAG, ~~chamado~~denominado ámbar; UGA, ~~chamado~~ou ópalo). A secuencia de codóns determina a secuencia aminoacídica dunha proteína concreta, que terá unha estrutura e unha función específicas. == Descubrimento do código xenético ==

Código xenético: Diferenzas entre revisións