Jacques-René Hébert: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Poño modelo Biografía e arranxiños |
|||
Liña 1:
{{Biografía
|nome= Jacques René Hébert
|descrición= Jacques-René Hébert}}
'''Jacques René Hébert''', nado en [[Alençon]] o [[15 de novembro]] de [[1757]] e finado en [[París]] o [[24 de marzo]] de [[1794]], foi un [[político]], [[revolucionario]] e [[xornalista]] [[Francia|francés]]. Era editor do
== Traxectoria ==
Liña 10 ⟶ 11:
En [[1791]], ingresou no [[Club dos Cordeliers]] onde exerceu notable influencia, e, dous anos máis tarde, resultou nomeado substituto do procurador da Comuna de París. O 22 de decembro de [[1792]], noméase segundo substituto do Fiscal da comuna de [[París]]. Durante abril e maio de 1793, Hébert é dos que acusan aos Xirondinos de traidores ao pobo. O seu renome e popularidade refórzanse notablemente, e logra transformarse nun dos xefes da Revolución en marcha.
De ideoloxía anticlerical, antinobiliaria e antimonárquica, logra o respaldo dos sectores máis esquerdistas. A pesar de ser hostil ao catolicismo, mencionou a [[Xesús de Nazaret|Xesús]] como "o mellor xacobino", por militar, segundo Hebért, a favor da "beneficencia, a fraternidade, a liberdade, a igualdade, o menosprezo das riquezas".
Tempo despois, pasou a ser o xefe da facción radical dos montagnards (membros do á esquerda do partido coñecido como ''A Montaña'') desde xuño de [[1793]], logo de ser arrestado polos seus ataques aos [[xirondinos]].
Liña 17 ⟶ 18:
Tras a morte de Jean-Paul Marat, a súa ideoloxía tende a radicalizarse cada vez máis. Os días do 4 e 5 de setembro de 1793, onde os [[sans-culottes]] invaden a Convención e impoñenlle a aplicación do Terror, son un éxito persoal para Hébert. De setembro de 1793 a xaneiro de 1794, inflúe continuamente na Asemblea para a sanción de distintas leis ([[Lei dos sospeitosos]], [[Lei do máximo xeral]]).
Foi un militante convencido a favor da condena a morte de [[María Antonieta de Austria|María Antonieta]], por distintos delitos. A virulencia das súas propostas políticas alarmaron ao propio [[Maximilien de Robespierre|Robespierre]], a quen Hébert acusaba de [[Conservadorismo|conservador]]. O seu descontento con Robespierre acentuouse cando este último decretou a liberdade de culto sobre o [[ateísmo]].
=== Matrimonio ===
| |||