Antigo Réxime: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Lles (conversa | contribucións)
m https://academia.gal/dicionario/-/termo/busca/grande
m →‎Orixe do termo: Paradise Lost
Liña 10:
Aínda que a súa utilización é contemporánea á Revolución, a maior responsabilidade da súa fixación no ámbito literario perténcelle a [[Alexis de Tocqueville]], autor do ensaio ''l'Ancien Régime et la Révolution'' (''O Antigo Réxime e a Revolución'' {{gl}}).<ref>TOCQUEVILLE, Alexis (1856) ''L'ancien régime et a Révolution''. foi recentemente reeditado en castelán: (2005) ''El Antiguo Régimen y la Revolución,'', Madrid, Alianza Editorial. ISBN 8420658618</ref> Nese texto indica precisamente que "a Revolución francesa bautizou o que abolía" (''La Révolution française a baptisé ce qu'elle a aboli''); Tocqueville dotou ao concepto dunha confusa capacidade de oposición do Antigo Réxime fronte ao período medieval, que se fixo común na [[historiografía]] durante os séculos [[século XIX|XIX]] e primeira metade do [[século XX|XX]] e que historiadores posteriores discutiron (especialmente [[François Furet]]).<ref>François Furet ten numerosas obras dedicadas ao tema, desde ''A Révolution française'', en colaboración con [[Denis Richet]] (Fayard, Paris, 1965), ata un ''Dictionnaire critique da Révolution Française''</ref>
 
Desde o punto de vista dos [[reaccionario]]s inimigos da revolución, o termo Antigo Réxime foi reivindicado cun punto de nostalxia, seguindo o [[tópico literario]] do ''[[OParadise paraíso perdidoLost|paraíso perdido]]'' (ou o [[Jorge Manrique|manriqueño]] ''calquera tempo pasado foi mellor''). [[Charles Maurice de Talleyrand|Talleyrand]] chegou a dicir que "os que non coñeceron o Antigo Réxime nunca poderán saber o que era a dozura do vivir" (''ceux qui n'ont pas connu l'Ancien Régime ne pourront jamais savoir ce qu'était la douceur de vivre'').
 
A aplicación do termo ás estruturas económicas e sociais atribúese a [[Ernest Labrousse]],<ref>Soada pola súa concepción da historia en tres planos: económico, social e político. Desde o seu ''Crise de l’économie française à la veille de la Révolution'' (1944), que lle fixo gañar a súa cátedra na Sorbona, dedicouse a construír a [[historia económica e social]] do Antigo Réxime.</ref> e foi difundido pola contemporánea [[Escola de Annales]], con grande aceptación en España a través de [[hispanista]]s como [[Pierre Vilar]] ou [[Bartolomeu Bennassar]]. A súa utilización con este sentido, que non era usual antes, fíxose habitual polos autores do terceiro cuarto do século XX, como [[Antonio Domínguez Ortiz]], [[Gonzalo Anes]] ou [[Miguel Artola]], que terminaron por fixar o concepto na [[historiografía]] española. A aplicación do termo á [[historia das institucións]] españolas é moi anterior, pero parece que tamén se orixinou por influencia francesa, como é o caso da obra do hispanista de finais do XIX [[Georges Desdevises Du Dézert]],<ref>''L’Espagne de l’Ancien Régime. Les institutions'', París, 1899, traducido ao castelán no ano 1989 ''La España del Antiguo Régimen'', Madrid, FUE.</ref> recollida por Antonio Rodríguez Vila en 1897.<ref>RODRIGUEZ VILA, Antonio ''A España do Antigo Réxime'', en ''Boletín da Real Academia da Historia'', informe VII, cadernos I ao III, xullo-setembro, Tomo 31, ano 1897 (en castelán)</ref>