O A5 foi unha versión subescalada de probas do A4, substituíndo ó A3 neste propósito. Voou entre 1938 e 1942 e xogou un papel vital probando a aerodinámica e a tecnoloxía do A4. Levaba o mesmo motor que o A3 pero tiña un novo sistema de control, así como unha forma que semellaba máis á do A4. Lanzáronse 25, algúns máis de unhadunha vez. Dotárono cun sistema de recuperación por paracaídas e ademais podía flotar ata dúas horas antes de afundir, permitindo recuperalo con barcos. Construíronse diferentes variantes, sen sistema de propulsión e con motores monopropelente para probas de lanzamento desde o aire. O A5 medía 5,825 metros de lonxitude, cun diámetro de 0,78 metros e un peso na engalaxe de 900 kg, e ó igual que o A3 era propulsado por alcohol e oxíxeno líquido. O primeiro lanzamento dun A5 tivo lugar no verán de 1938 en [[Greifswalder Oie]] e os primeiros voos guiados con éxito fixéronse en outubro de 1939 para probar os sistemas de control planeados para ser usados no A4. O A5 alcanzou unha altura máxima de 12 km.<ref name=juergen>{{cita libro| autor = Juergen, Michaels| título = Peenemuende und seine Erben in Ost und West| ano = 1997| publicación = Bernard & Graefe| id = }}</ref>
O A5 medía 5,825 metros de lonxitude, cun diámetro de 0,78 metros e un peso na engalaxe de 900 kg, e ó igual que o A3 era propulsado por alcohol e oxíxeno líquido. O primeiro lanzamento dun A5 tivo lugar no verán de 1938 en [[Greifswalder Oie]] e os primeiros voos guiados con éxito fixéronse en outubro de 1939 para probar os sistemas de control planeados para ser usados no A4. O A5 alcanzou unha altura máxima de 12 km.<ref name=juergen>{{cita libro| autor = Juergen, Michaels| título = Peenemuende und seine Erben in Ost und West| ano = 1997| publicación = Bernard & Graefe| id = }}</ref>
