*Hai que mazar o polbo para que non estea duro, aínda que hoxe en día simplemente se conxela.
*Unha vez mazado ou desconxelado, ponse a ferver auga abundante nunha pota de [[cobre]]. Cando estea fervendo, cóllese o polbo pola cabeza e mergúllase unhas cantas veces na auga (meténdoo e sacándoo) para que non solte a pel.
*Déixase cocer de 40 a 50 minutos, dependendo do tamaño do polbo.
*Unha vez cocido, escórrese e córtase cunhas tesoiras en anacos de 1 cm de groso.
*Sérvese nun prato de madeira aliñado con sal groso, aceite e pemento.
*Dependendo do forte que o queiramos, engádese o pemento picante, doce ou mesturado.
O tradicional é comelo con [[escarvadentes]]. Acompáñase, ás veces, de patacas cocidas que se se cocen na propia auga do polbo adquiren unha coloración rosada.
A preparación do polbo nas feiras e romaxes facíana mulleres que se chamaban "polbeiras"<ref name="DRAG">{{cita web||páxina-web=Dicionario Real Academia Galega|título=polbeiro/a|url=http://www.realacademiagalega.org/dicionario/#loadNoun.do?current_page=1&id=293203}}</ref>. Tamén se chaman "polbeiras" os locais especializados neste prato que se atopan nas vilas e cidades<ref name="DRAG"/>.
