Xeración do 36: Diferenzas entre revisións

Ó comezo estes escritores consideráronse herdeiros da [[Xeración Nós]] de [[1925]], pero máis adiante foron desenvolvendo as súas propias liñas creativas. As súas principais liñas poéticas foron o [[clasicismo]], o intimismo, o ruralismo e o [[hilozoísmo]]. A súa maior contribución á literatura galega foi a poesía [[Socialrealismo|socialrealista]], poesía de carácter social cuxo maior representante foi [[Celso Emilio Ferreiro]].

A pesar de que foi nos tempos da preguerra cando máis cultivou a súa poesía vangardista, foi na década dos anos 50 cando [[Álvaro Cunqueiro]] publicou ''[[Herba de aquí eou acolaacolá]]'', obra cumio da súa carreira e da poesía galega do [[século XX]]. A obra estrutúrase en dúas partes: ''As Historias'', onde recrea personaxes históricos e literarios, e ''Vellas sombras e novos cantos'' onde publica os seus versos máis melancólicos, xa cando presaxia a súa morte.

[[Celso Emilio Ferreiro]] é considerado un dos mellores poetas da xeración de 1936 e o maior representante da socialrealista. As súas obras máis importantes, encadradas na xeración son: ''[[O soño asulagadosulagado]]'', Obra de crítica social e poesía intimista onde mostra a súa [[saudade]] polo paraíso perdido identificado coa súa nenez en [[Celanova]]; ''[[Longa noite de pedra]]'', Obra de denuncia social contra a opresión franquista; ''[[Viaxe óao país dos ananos]]'' ananos e ''Cantigas de escarnio e maldicir'',Obras obras onde fai un axuste de contas con determinados sectores da emigración galega en [[Caracas]] polo súa falta de interese pola cultura galega e o mal trato os seus compatriotas; e ''[[Onde o mundo se chama Celanova]]'' Constitúeconstitúe o seu último poemario publicado en vida, nel dedica os seus derradeiros poemas á súa muller Moraima.

*[[XeraciónPromoción de enlace]]