Xosé Tarrío: Diferenzas entre revisións

Tarrío, alcumado o Che, naceu na Coruña no seo dunha familia humilde de cinco irmáns no ano 1968, no marxinal barrio de [[Katanga]], tamén chamado as Casas de Franco. Xa desde novo conviviu cos malos tratos debido a problemas familiares ocasionados polo [[alcoholismo]] do seu pai e pola incapacidade económica da súa nai [[Pastora Dominga González Viéitez|Pastora González]], malia os seus esforzos por manter a familia. Xosé era o cativo de cinco irmáns. Aos once anos ingresou nun internado [[Catolicismo|católico]] xa que os seus pais tiveron que [[Diáspora galega|emigrar]] a [[Suíza]]. Alí comezou a recibir malos tratos por parte das monxas que o tiñan baixo os seus coidados. Empezou desde novo a delinquir, o que o levou a ingresar aos 14 anos nun [[reformatorio]]. Entrou na cadea por primeira vez ós 17, onde estivo seis meses a causa dun [[roubo]]. Este feito marcou a súa vida, e a partir daquela chegaron novas condenas complicadas con outras novas xurdidas a partir de problemas dentro da propia prisión e numerosos intentos de fuxida.<ref>{{Cita novas|título=Reportaje: Historia de una rebelión contra la cárcel|url=https://elpais.com/diario/1999/02/14/sociedad/918946815_850215.html|xornal=El País|data=1999-02-14|data-acceso=2019-05-18|issn=1134-6582|lingua=es|nome=Bonifacio|apelidos=De la Cuadra}}</ref> Chegou a ter sentencia por 71 años de penas firmes e máis de un cento de anos solicitados. Pasou a ser catalogado como preso en réxime [[FIES]] (Ficheiro de Internos de Especial Seguimento), creado polo goberno do [[Partido Socialista Obrero Español|PSOE]], sendo ministro [[Antoni Asunción]].<ref>{{Cita novas|título=Un régimen muy especial|url=https://elpais.com/diario/1999/02/14/sociedad/918946816_850215.html|xornal=El País|data=1999-02-14|data-acceso=2019-05-18|issn=1134-6582|lingua=es|nome=Bonifacio|apelidos=De la Cuadra}}</ref>

Con 20 anos, e no cárcere, volveuse adicto á [[heroína (droga)|heroína]], diagnosticóuselle aque era portador da [[SIDAVirus da inmunodeficiencia humana|VIH]] e perdeu ademais varios seres queridos, o que o levou a reformular moitas cousas na súa vida, entre outras a súa militancia política. No proceso de autoformación política, en reclusión, foi abandonando as súas adiccións, primeiro á heroína e logo o resto (incluíndo as drogas legais).