O parco comunicado oficial do goberno respecto diso foi brindado á prensa polo contraalmirante [[Hermes Quijada]], xefe do Estado Maior conxunto, quen aos poucos meses, o 30 de abril de 1973 foi cribado a balazos no céntrico barrio do Congreso (cidade de Bos Aires) por [[Víctor José Fernández Palmeiro]] do ERP (alias "o galego") desde unha motocicleta, quen á súa vez caeu morto polos disparos do chofer do militar.
En liñas xerais, a explicación do goberno mencionaba que ao realizar o xefe de quenda (capitán Luis Sosa) unhaun percorridapercorrido de control no aloxamento dos presos, mentres estes se atopábanse nun corredor, foi atacado por detrás por Mariano Pujadas, quen lograría subtraerlle a súa pistola metralladora. Escudándose no oficial os presos intentaron evadirse, pero o mariño logrou liberarse e foi atacado a tiros, resultando ferido. En tal circunstancia -e sempre segundo o almirante- a garda contestou o lumefogo contra os reclusos e iníciase así un intenso tiroteo, cos resultados coñecidos: dos 19 reclusos, 16 foron mortos e 3 feridos graves. As obvias preguntas respecto diso que realizaron os xornalistas ante esta inverosímil declaración non foron respondidas. Inclusive cando se lle preguntou se o capitán Sosa estaba realmente ferido, o almirante Quijada respondeu: ''"Non podo contestar. É secreto de sumario".''
