Riano de Creta: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Creada como tradución da páxina "Riano (poeta)" |
arranxos |
||
Liña 2:
'''Riano''' '''de''' '''Creta''' (en grego Ῥιανὸς ὁ Κρής), nado en Creta en -275 e finado en -195, foi un poeta e gramático [[Lingua grega|grego]] nado en [[Illa de Creta|Creta]], amigo e contemporáneo de [[Eratóstenes]].
== Traxectoria ==
A [[Suídas|Suda]] di que primeiro foi [[Escravitude na Grecia antiga|escravo]] e capataz dunha palestra, pero que máis tarde recibiu educación e dedicouse aos estudos de [[gramática]], probabelmente en [[Alexandría]]<ref>''[[Suda]]'' ρ 158.</ref>. Preparou unha nova edición comentada da ''[[Ilíada|Iliada]]'' e a ''[[Odisea]]''; os escoliastas adoitan recoller as súas [[Atétese|atéteses]]. Escribiu [[Epigrama|epigramas]], once dos cales se conservan na ''[[Antoloxía grega]]'' e [[Ateneo de Naucratis|Ateneo]]. Pero fíxose coñecido sobre todo por escribir poemas épicos (mitolóxicos e etnográficos), o máis celebrado dos cales foi ''Meseniaca'' en seis libros. Nela narraba a [[Segunda Guerra Mesenia]] e as fazañas da súa figura central [[Aristómenes]]; [[Pausanias (xeógrafo)|Pausanias]] usouno como unha fonte autorizada para escribir o libro cuarto da súa obra. Outros poemas similares foron ''Acaica'', ''Elíaca'' e ''Tesálica.'' A ''Heraclea'' era un poema mitolóxico longo, probabelmente unha imitación do poema do mesmo nome escrito por [[Paniasis]], en catorce libros.▼
Riano escribiu tamén algúns poemas homoeróticos, como o fragmento 2D:{{Cita|Ὧραί σοι Χάριτές τε κατὰ γλυκὺ χεῦαν ἔλαιον, <br /> ὦ πυγά, κνώσσειν δ᾿ οὐδὲ γέροντας ἐᾷς. <br />λέξον μοι, τίνος ἐσσί, μάκαιρα τύ, καὶ τίνα παίδων <br /> κοσμεῖς; ἁ πυγὰ δ᾿ εἶπε “Μενεκράτεος”.|Riano I, fr. 2D<ref>{{cita web|apellido=Ciordia |nombre=José María |url=https://twitter.com/pompilos/status/1062097803508359169|título=Riano I (fr. 2D)|sitioweb=Twitter |fecha=12 de noviembre de 2018 |fechaacceso=12 de noviembre de 2018}}</ref>|col2=«
▲A [[Suda]] di que primeiro foi [[Escravitude na Grecia antiga|escravo]] e capataz dunha palestra, pero que máis tarde recibiu educación e dedicouse aos estudos de [[gramática]], probabelmente en [[Alexandría]]<ref>''[[Suda]]'' ρ 158.</ref>. Preparou unha nova edición comentada da ''[[Ilíada|Iliada]]'' e a ''[[Odisea]]''; os escoliastas adoitan recoller as súas atéteses. Escribiu [[Epigrama|epigramas]], once dos cales se conservan na ''Antoloxía grega'' e [[Ateneo de Naucratis|Ateneo]]. Pero fíxose coñecido sobre todo por escribir poemas épicos (mitolóxicos e etnográficos), o máis celebrado dos cales foi ''Meseniaca'' en seis libros. Nela narraba a Segunda Guerra Mesenia e as fazañas da súa figura central Aristómenes; [[Pausanias (xeógrafo)|Pausanias]] usouno como unha fonte autorizada para escribir o libro cuarto da súa obra. Outros poemas similares foron ''Acaica'', ''Elíaca'' e ''Tesálica.'' A ''Heraclea'' era un poema mitolóxico longo, probabelmente unha imitación do poema do mesmo nome escrito por Paniasis, en catorce libros.
▲Riano escribiu tamén algúns poemas homoeróticos, como o fragmento 2D:{{Cita|Ὧραί σοι Χάριτές τε κατὰ γλυκὺ χεῦαν ἔλαιον, <br /> ὦ πυγά, κνώσσειν δ᾿ οὐδὲ γέροντας ἐᾷς. <br />λέξον μοι, τίνος ἐσσί, μάκαιρα τύ, καὶ τίνα παίδων <br /> κοσμεῖς; ἁ πυγὰ δ᾿ εἶπε “Μενεκράτεος”.|Riano I, fr. 2D<ref>{{cita web|apellido=Ciordia |nombre=José María |url=https://twitter.com/pompilos/status/1062097803508359169|título=Riano I (fr. 2D)|sitioweb=Twitter |fecha=12 de noviembre de 2018 |fechaacceso=12 de noviembre de 2018}}</ref>|col2=«Las Horas y las Gracias vertieron sobre ti dulce aceite, <br /> culo, y tú impides que los viejos concilien el sueño. <br />Dime, ¿de quién eres, vida mía, y en qué chico <br /> resplandeces? Y el culo contestó: “De Menécrates”».}}O poeta foi mencionado nun poema do poeta [[Kavafis|Constantino Kavafis]] titulado «Home novo de Sidón (A.D. 400)».
== Notas ==
| |||