Heparina: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Recuperando 0 fontes e etiquetando 1 como mortas. #IABot (v2.0beta14) |
m arranxos urlmorta 1/2 Etiqueta: edición de código 2017 |
||
Liña 7:
== Estrutura química ==
A heparina nativa é un polímero cun peso molecular de 3 a 30 [[Dalton (unidade)|kDa]], pero o peso molecular medio dos preparados de heparina comerciais é de 12 kDa a 15 kDa.<ref name=Francis>{{cita libro | autor = Francis CW, Kaplan KL | capítulo = Chapter 21. Principles of Antithrombotic Therapy | editor = Lichtman MA, Beutler E, Kipps TJ, ''et al'' | título = Williams Hematology | edición = 7th | ano = 2006 | url = http://www.accessmedicine.com/content.aspx?aID=2138678 | isbn = 978-0071435918 | dataacceso = 05 de outubro de 2011 | urlarquivo = https://web.archive.org/web/20110707080715/http://www.accessmedicine.com/content.aspx?aID=2138678 | dataarquivo = 07 de xullo de 2011 | urlmorta = si }}</ref> A heparina é un membro da familia dos [[glicosaminoglicano]] (entre os que tamén se inclúe outra molécula moi relacionada, o [[heparán sulfato]]) e consta dunha unidade repetida dun [[disacárido]] variablemente sulfatado.<ref>{{Cita
As principais unidades de disacárido que poden aparecer na heparina son as que se mostran máis abaixo. A unidade disacárida máis común está composta por [[ácido idurónico]] con sulfatación 2-O e [[glicosamina]] N-sulfatada con sulfatación 6-O, IdoA(2S)-GlcNS(6S). As heparinas con esta unidade disacárida supoñen, por exemplo, o 85% das heparinas extraídas do pulmón de vaca e o 75% das da mucosa intestinal porcina.<ref>{{Cita publicación periódica | author= Gatti, G., Casu, B. ''et al.'' | title = Studies on the Conformation of Heparin by <sup>l</sup>H and <sup>13</sup>C NMR Spectroscopy | journal= Macromolecules | year=1979 | volume=12 | issue=5 | pages=1001–1007 | doi = 10.1021/ma60071a044}}</ref>
Aínda que non se mostran abaixo, poden aparecer tamén disacáridos raros que conteñen glicosamina con sulfatación 3-O (GlcNS(3S,6S)) ou cun grupo amino libre (GlcNH<sub>3</sub><sup>+</sup>). En condicións fisiolóxicas, os grupos [[éster]] e [[amida]] sulfato están desprotonados e atraen ións de carga positiva, que forman sales de heparina. É en forma de sales como se administra a heparina como anticoagulante.
| |||