Elemento Alu: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 11:
A familia Alu é unha familia de elementos repetitivos dos xenomas de [[primates]], incluíndo o xenoma humano.<ref>{{Cita publicación periódica|last=Arcot|first=Santosh S.|last2=Wang|first2=Zhenyuan|last3=Weber|first3=James L.|last4=Deininger|first4=Prescott L.|last5=Batzer|first5=Mark A.|date=September 1995|title=Alu Repeats: A Source for the Genesis of Primate Microsatellites|journal=Genomics|volume=29|issue=1|pages=136–144|doi=10.1006/geno.1995.1224|issn=0888-7543}}</ref> Os elementos ''Alu'' modernos teñen unhas 300 [[par de bases|pares de bases]] de lonxitude e, por tanto, son clasificados como [[SINE|elementos nucleares intercalados curtos]] (SINEs) dentro da clase dos elementos de ADN repetitivos. A estrutura típica é 5' - Parte A - A5TACA6 - Parte B - Cola poliA - 3', onde Parte A e Parte B son secuencias nucleotídicas similares. Dito con outras palabras, crese que os elementos ''Alu'' modernos xurdiron dunha fusión cabeza con cola de dous monómeros antigos fósiles (ou FAMs, do inglés ''fossil antique monomers'') distintos hai uns 100 millóns de anos, polo que a súa estrutura é [[dímero|dímera]] con dous monómeros distintos, aínda que similares (brazos esquerdo e dereito), unidos por un tramo ligador (''linker'') rico en [[adenina|A]].<ref name=pmid17020921>{{Cita publicación periódica |doi=10.1093/nar/gkl706 |pmid=17020921 |pmc=1636486 |title=Alu elements as regulators of gene expression |journal=Nucleic Acids Research |volume=34 |issue=19 |pages=5491–7 |year=2006 |last1=Häsler |first1=Julien |last2=Strub |first2=Katharina }}</ref> A lonxitude da [[cola poliA]] varía entre familias ''Alu''.
Hai aproximadamente un millón de elementos ''Alu'' espallados polo xenoma humano e estímase que un 10,7% do xenoma humano consta de secuencias ''Alu''. Porén, menos do 0,5% son [[polimorfismo (bioloxía)|polimórficos]] (é dicir, aparecen en máis dunha forma ou morfo).<ref name=pmid11560904>{{Cita publicación periódica |pmid=11560904 |pmc=1461783 |year=2001 |author1=Roy-Engel |first1=A. M |title=Alu insertion polymorphisms for the study of human genomic diversity |journal=Genetics |volume=159 |issue=1 |pages=279–90 |last2=Carroll |first2=M. L |last3=Vogel |first3=E |last4=Garber |first4=R. K |last5=Nguyen |first5=S. V |last6=Salem |first6=A. H |last7=Batzer |first7=M. A |last8=Deininger |first8=P. L }}</ref> In 1988, [[Jerzy Jurka]] e [[Temple Smith]] descubriron que os elementos ''Alu'' estaban divididos en dúas grandes subfamilias chamadas AluJ (nomeada coa inicial do nome de Jurka) e AluS (nomeada pola de Smith), e outras subfamilias Alu foron tamén descubertas independentemente por diversos grupos.<ref name=pmid3387438>{{Cita publicación periódica |doi=10.1073/pnas.85.13.4775 |pmid=3387438 |pmc=280518 |title=A fundamental division in the Alu family of repeated sequences |journal=Proceedings of the National Academy of Sciences |volume=85 |issue=13 |pages=4775–8 |year=1988 |last1=Jurka |first1=J |last2=Smith |first2=T |bibcode=1988PNAS...85.4775J }}</ref> Posteriormente, unha subfamilia de AluS, incluía elementos Alu activos aos que se denominou AluY. A liñaxe AluJ data de hai 65 millóns de anos é o máis antigo e menos activo no xenoma humano. A liñaxe máis recente AluS é de hai uns 30 millóns de anos e aínda contén algúns elementos activos. Finalmente, os elementos AluY son os máis novos dos tres e teñen a maior disposición a moverse ao longo do xenoma humano.<ref name=pmid18836035>{{Cita publicación periódica |doi=10.1101/gr.081737.108 |pmid=18836035 |pmc=2593586 |title=Active Alu retrotransposons in the human genome |journal=Genome Research |volume=18 |issue=12 |pages=1875–83 |year=2008 |last1=Bennett |first1=E. A |last2=Keller |first2=H |last3=Mills |first3=R. E |last4=Schmidt |first4=S |last5=Moran |first5=J. V |last6=Weichenrieder |first6=O |last7=Devine |first7=S. E }}</ref> O descubrimento de subfamilias ''Alu'' orixinou a hipótese dos xenes mestres/fonte, e proporcionou a ligazón definitiva entre elementos
== ARN 7SL ==
| |||