Sólido (moeda): Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Moedagalega (conversa | contribucións)
Ligazón interna a artigo novo.
Moedagalega (conversa | contribucións)
Ligazón interna a artigo novo.
Liña 11:
O sólido foi creado por [[Constantino I o Grande|Constantino]] na súa reforma monetaria de [[310]], cun [[peso]] teórico de 4,5 [[gramo]]s de ouro fino, para financiar o seu [[exército]] e as súas [[Guerra civil|guerras civís]]. Na práctica, viña substituír o áureo como moeda de ouro, que fora instituído por [[Diocleciano]], e pasou a se converter na unidade de conta do Imperio, en detrimento do [[denario]] de [[prata]].<ref>Cepeda, Juan José. "[http://www.academia.edu/436157/Las_reformas_de_Diocleciano_y_Constantino_I_y_su_reflejo_en_la_composici%C3%B3n_de_los_tesoros_monetarios Las reformas de Diocleciano y Constantino I y su reflejo en la composición de los tesoros monetarios]". En ''VIII Curs d'Història Monetària d'Hispània. La moneda de l'Imperi romá''. Museu Nacional d'Art de Catalunya. 2004</ref>
 
[[Cuñaxe|Cuñouse]] por primeira vez no [[Casa de moeda|obradoiro monetario]] de [[Tréveris]], cara a [[310]], e máis adiante, logo da vitoria sobre [[Maxencio]] en [[312]], noutros de [[Italia]], cun peso de 1/72 de [[Libra (masa)|libra]] (4,55 gramos), motivo polo que ás veces amosaba a marca [[Numeración romana|LXXII]] (72). O sólido dividíase en 24 [[siliqua]]s.<ref>[[Georges Depeyrot|Depeyrot]] (2006). Páxina 167.</ref><ref>"[http://www.sacra-moneta.com/Numismatique-romaine/Les-monnaies-d-or-romaines.html La création du Solidus par Constantin]". En ''Les monnaies d'or romaines. www.sacra-moneta.com (en francés)''</ref>
 
En adiante, Constantino foi quen de manter a estabilidade do peso do sólido, apoiado por feitos como a recuperación, en [[324]], do tesouro de guerra do seu adversario [[Licinio]], e as confiscacións de [[metal precioso|metais preciosos]] que se conservaban en templos, en [[331]].<ref>Depeyrot (1987). Páxina 104.</ref> Paralelamente, para a reposición regular das súas existencias de ouro e para asegurar efectivo para os seus elevados gastos, Constantino tivo que crear novos [[impostos]], que cumpría pagar maioritariamente en ouro:<ref>Petit, Paul. ''Histoire Général de l'Empire romain''. Seuil. París, 1974. Páxina 589. ISBN 978-2-02-002677-2</ref>
Liña 32:
 
=== Posición dominante ===
No contexto dun sistema monetario en que o peso e o valor das moedas de prata e de [[bronce]] flutuaban adoiro (xeralmente cara a abaixo), o sólido, cunha extensión uniforme polos territorios do Imperio, era a única moeda estable como base da expresión de débedas e prezos. [[Georges Depeyrot]] resúmeo así: "o sólido de ouro convértese no pivote da economía e dos cambios durante séculos".<ref>Peyrot (2006). Páxina 168.</ref>
 
 Co sólido, o ouro pasou a ser a referencia para o sistema fiscal e os gastos imperiais. As taxas e as multas expresábanse nesta moeda e, en ocasións, nas súas fraccións, do mesmo xeito que os gastos militares, os honorarios e as recompensas excepcionais (de aí a palabra actual "soldo").<ref>Depeyrot (1987). Páxina 113.</ref>
Liña 83:
* Cayón, Juan R. ''Compendio de las monedas del imperio romano''. 1985. Tomo 1: ISBN 978-8492098002. Tomo 2: ISBN 978-8492098019
*[[Henry Cohen (numismático)|Cohen, Henry]]. ''[[Description historique des monnaies frappées sous l'Empire romain]]''. MM. Rollin & Feuardent. 2ª edición. París, 1880-1892 ([http://www.inumis.com/ressources/rome/books/cohen/vol_i/ Tomo I]: 1880. [http://www.inumis.com/ressources/rome/books/cohen/vol_ii/ Tomo II]: 1882. [http://www.inumis.com/ressources/rome/books/cohen/vol_iii/ Tomo III]: 1883. [http://www.inumis.com/ressources/rome/books/cohen/vol_iv/ Tomo IV]: 1884. [http://www.inumis.com/ressources/rome/books/cohen/vol_v/ Tomo V]: 1885. [http://www.inumis.com/ressources/rome/books/cohen/vol_vi/ Tomo VI]: 1886. [http://www.inumis.com/ressources/rome/books/cohen/vol_vii/ Tomo VII]: 1888. [http://www.inumis.com/ressources/rome/books/cohen/vol_viii/ Tomo VIII]: 1892 (mais [http://www.inumis.com/ressources/rome/books/cohen/vol_viii/p497-fr.html táboa de emperadores]).
*[[Georges Depeyrot|Depeyrot, Georges]]. ''Le Bas Empire romain, économie et numismatique (284-491)''. Edition Errance, 1987. ISBN 2903442401
* Depeyrot, Georges. ''La monnaie romaine: 211 av. J.-C. - 476 apr. J.-C''. Ed. Errance. París, 2006. ISBN 978-2-87772-330-5
*[[Philip Grierson|Grierson, Philip]]. ''Byzantine coinage''. Dumbarton Oaks. 1999. ISBN 978-0-88402-274-9