Pé de hórreo: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Recuperando 0 fontes e etiquetando 1 como mortas. #IABot (v2.0beta8)
Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas. #IABot (v2.0beta14)
Liña 41:
No caso de Galiza, en [[1973]] apróbase o Decreto 449/1973, de 22 de febreiro, que colocaba baixo a protección estatal todos os hórreos e cabazos antigos existentes. Esta breve norma, de tan só cinco artigos, intentaba atallar as consecuencias do abandono do modo de vida rural e a perda de uso dos hórreos encomendando á administración local o seu inventario e coidado e impedindo o seu desmonte e traslado.<ref>[http://www.boe.es/boe/dias/1973/03/13/pdfs/A05042-05043.pdf Decreto 449/1973], do 22 de febreiro, polo que se colocan baixo a protección do Estado os hórreos e cabazos antigos existentes en Asturias e Galicia.</ref>
 
En [[1985]] a Lei 13/85, de 25 de xullo, do Patrimonio Histórico, completa a lexislación<ref>[http://www.boe.es/aeboe/consultas/bases_datos/doc.php?id=BOE-A-1985-12534 Lei 13/85] {{LigazónWebarchive|url=https://web.archive.org/web/20120111032309/http://www.boe.es/aeboe/consultas/bases_datos/doc.php?id=BOE-A-1985-12534 morta|datadate=agosto11 de xaneiro de 20182012 }}, do 25 de xuño, do Patrimonio Histórico.</ref>. Agárdase que cun futuro novo Estatuto de Autonomía se consiga unha catalogación e protección total de todos estes celeiros.
No caso de esteos e tornarratos, como xa dixemos, ao estar feitos en pedra (normalmente granito), fai que perduren durante séculos tan só cubertos cunha patina de [[lique]]s e [[musgo]]s, o que fai que aumenten o seu valor estético e ecolóxico na xardinaxe desenvolvida.