Tiña dúas irmás, Luísa e Emilia, e un irmán, [[Florencio Vaamonde Lores|Florencio]], autor de varias obras en [[prosa]] e, principalmente, en [[verso]]; amais de traducir ao [[Lingua galega|galego]] as ''Odas'' de [[Anacreonte]].
César Vaamonde era [[mariña mercante|mariño mercante]] de formación, mais a súa paixón foi a [[historia]], sendo inmensa a súa obra neste eido. O seu traballo levouno a ser nomeado o 2 de xullo de [[1907]] arquiveiro-bibliotecario da [[Real Academia Galega]]<ref>[http{{Cita publicación periódica|editorial=Real Academia Galega|url=https://www.realacademiagalegaacademia.orggal/academyboletins-web/FindNonNumeraryAcademicpaxinas.do?academicIdentifierid=20946346&cardd-447263-p=DES_CARD&initial2|revista=V&letterBoletín de la Real Academia Gallega|volume=21&startIndex23|número=1&count267|data=100 Fichaxuño de 1942|url=https://academia.gal/boletins-web/paxinas.do?id=346&d-447263-p=1|lingua=es|título=Don César Vaamonde Lores noha sitiofallecido|nome=Manuel|apelidos=Casás web da RAG]{{ligazón mortaFernández|páxinas=48-55}}</ref>, sucedendo á primeira persoa que ocupou ese cargo, [[Galo Salinas]], e en [[1933]], terceiro cronista oficial da Coruña, sucedendo a [[Eugenio Carré Aldao]]. Así mesmo era membro da [[Real Academia da Historia]], da [[Real Sociedade Xeográfica de España|Real Sociedade Xeográfica]], do [[Museo do Pobo Español]], do [[Centro de Estudos Históricos]], do Instituto do Minho e da [[Associação dos Arqueólogos Portugueses]] de [[Lisboa]], e socio fundador da sociedade [[Folklore Gallego|Folk-lore Gallego]].
