Osmio: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
m Pequeno engadido da Wikipedia en inglés
Liña 145:
O '''osmio''' é un [[elemento químico]] de número atómico 76 que se atopa no grupo 8 da [[táboa periódica dos elementos]]. O seu símbolo é '''Os'''.
 
Trátase dun [[metal de transición]] branco agrisado, fráxil e duro. Clasifícase dentro do [[grupo do platino]], e emprégase nalgúns aliaxes con [[platino]] e [[iridio]]. Atópase aleadoaliado en minas de platino e o seu tetraóxido, OsO<sub>4</sub>.
 
Emprégase tamén en síntese orgánica (como oxidante) e no proceso de tincióncoloración de tecidos (para a súa [[fixador biolóxico|fixación]]), para a súa observación mediante microscopíamicroscopia electrónica, e noutras técnicas biomédicas. As aliaxes de osmio empréganse en contactos eléctricos, puntas de bolígrafos e outras aplicacións nas que é necesaria unha gran dureza e durabilidade.
 
== Características principais ==
 
=== Características físicas ===
O osmio ten un ton gris azulado e é o elemento estábel máis denso: ten aproximadamente o dobre de densidade que o [[chumbo]] e é lixeiramente máis denso que o [[iridio]].<ref name="Densities">{{cite journal|url=http://www.platinummetalsreview.com/pdf/pmr-v33-i1-014-016.pdf|title=Densities of osmium and iridium: recalculations based upon a review of the latest crystallographic data|author=Arblaster, J. W.|journal=Platinum Metals Review|volume=33|issue=1|date=1989|pages=14–16}}</ref>
 
=== Características químicas ===
O osmio forma compostos con [[Estado de oxidación|estados de oxidación]] que varían de −2 a +8, dos que os máis comúns son +2, +3, +4 e +8. O estado de oxidación +8 salienta porque, por non ser do +9 do iridio<ref>{{cite web|url=http://www.rsc.org/chemistryworld/2014/10/iridium-oxide-cation-oxidation-state-9|title=Iridium forms compound in +9 oxidation state|author=Stoye, Emma|date=23 October 2014|publisher=[[Royal Society of Chemistry]]}}</ref>, é o estado de oxidación máis alto que alcanza calquera outro elemento, alcanzado só polo [[xenon]],<ref name="selig">{{cite journal|title=Xenon tetroxide – Preparation + Some Properties|journal=Science|date=1964|volume=143|pages=1322–3|doi=10.1126/science.143.3612.1322|pmid=17799234|issue=3612|jstor=1713238|bibcode=1964Sci...143.1322S|last1=Selig|first1=H.|display-authors=4|last2=Claassen|first2=H. H.|last3=Chernick|first3=C. L.|last4=Malm|first4=J. G.|last5=Huston|first5=J. L.}}</ref> [[rutenio]],<ref>{{cite journal|doi=10.1595/147106704X10801|title=Oxidation States of Ruthenium and Osmium|date=2004|author=Barnard, C. F. J.|journal=Platinum Metals Review|volume=48|issue=4|page=157}}</ref> [[hassio]]<ref>{{cite web|url=https://web.archive.org/web/20120114084650/http://www.gsi.de/documents/DOC-2003-Jun-29-2.pdf|title=Chemistry of Hassium|accessdate=2007-01-31|date=2002|work=Gesellschaft für Schwerionenforschung mbH|format=PDF}}</ref> e [[iridio]].
 
O composto máis común que presenta o estado de oxidación +8 é o [[tetróxido de osmio]]. Este composto tóxico fórmase cando o osmio en po exponse ao ar. É un sólido cristalino moi volátil, solúvel na auga, de cor amarela pálida e cun forte cheiro.
 
== Aplicacións ==
Só dous compostos de osmio teñen aplicacións importantes: tetróxido de osmio para a coloración de tecidos en [[microscopia electrónica]] e para a oxidación de [[Alqueno|alquenos]] na síntese orgánica e os osmatos non volátiles para reaccións de oxidación orgánica.<ref name="Bozzola3">{{cite book|author2=Russell, Lonnie D.|last=Bozzola|first=John J.|title=Electron microscopy : principles and techniques for biologists|chapter-url=https://books.google.com/books?id=zMkBAPACbEkC&pg=PA21|date=1999|publisher=Jones and Bartlett|location=Sudbury, Mass.|isbn=978-0-7637-0192-5|pages=21–31|chapter=Specimen Preparation for Transmission Electron Microscopy}}</ref>
 
== Notas ==