Filipe V de España: Diferenzas entre revisións

|sucesor2 = [[Vítor Amadeo II de Savoia]]

|título3 = [[Rei de Nápoles e Sicilia|Rei de Nápoles]]

|predecesor3 = [[Carlos II de España|Carlos V]]

|sucesor3 = [[Carlos VI do Sacro Imperio Romano Xermánico|Carlos VI <small>(intitulado como Carlos III de España)</small>]]<ref name=baden>No artigo 30 do tratado de Baden ([[7 de setembro]] de [[1714]]) [http://books.google.com/books?id=pPgDAAAAQAAJ&lr=&as_brr=3&hl=es&pg=RA1-PA764#v=onepage&q=&f=true Francis Coghlan, ''Hand-book for central Europe'', ed. H. Hughes (1845)], o rei de Luís XIV de Francia recoñeceu ao Emperador a posesión dos territorios que entón tiña en Italia, e o [[30 de abril]] de [[1725]], no artigo 5 do tratado de Viena, o rei Filipe V de España fixo similar recoñecemento.</ref>

|pai = [[Luís de Francia (1661-1711)|Luís, Gran Delfín de Francia]]

|nai = [[María Ana de Baviera (1660-1690)|María Ana de Baviera]]

|escudo = Escudo de Felipe V de España Toisón y Espiritu Santo Leones de gules.svg

}}

'''Filipe V de España''', nado no [[Palacio de Versalles]] o [[19 de decembro]] de [[1683]] e finado en [[Madrid]] o [[9 de xullo]] de [[1746]], alcumado ''o Animoso'', era [[duque de Anjou]] e neto do rei de [[Francia]] [[Luís XIV de Francia|Luís XIV]] e da raíña consorte a infanta de España [[María Tareixa de España (raíña de Francia)|María Tareixa]]. Foi rei de España dende o [[15 de novembro]] de [[1700]] ata a súa morte; sucedeu o seu tío-avó (último monarca da Casa de [[Habsburgo]]) [[Carlos II de España|Carlos II]]. Desta maneira vai ser o primeiro monarca da Casa de [[Casa de Borbón en España|Borbón]].

== Ascenso ó trono de España ==

 

Ao non se tratar do primoxénito, as súas posibilidades de herdar o trono de Francia parecían pouco probables, ao igual que o da Monarquía Hispánica, posto que a súa avoa paterna [[María Tareixa de España (raíña de Francia)|María Tareixa]] (filla de [[Filipe IV de España|Filipe IV]] -do seu primeiro matrimonio, con [[Isabel de Borbón, raíña de España|Isabel de Borbón]]- e polo tanto medio irmá do rei [[Carlos II de España]] -nacido do segundo matrimonio daquel, con [[Mariana de Austria]]-) renunciara aos seus dereitos ao trono español para poder casar co rei de Francia (que, por outro lado, era tamén primo irmán seu, tanto por parte de pai coma de nai). De feito, [[Luís XIV de Francia|Luís XIV]] e os demais reis europeos xa pactaran que o herdeiro do trono de España sería [[José Fernando de Baviera]], ante a previsible morte sen herdeiros de [[Carlos II de España|Carlos II]].

de que [[Luís XIV de Francia|Luís XIV]] evitase a división do seu imperio, ao ser rei de España o seu propio neto. Pouco despois, o [[1 de novembro]] de [[1700]] morría [[Carlos II de España|Carlos II]], e Filipe de Borbón, duque de Anjou, aceptaba a Coroa o [[15 de novembro]].

 

 

Tras o evento, todas as monarquías europeas, e o [[Imperio Español]], recoñece o novo rei. Filipe V deixou Versalles o [[4 de decembro]], sempre con instrucións en 33 artigos, escrito por Luís XIV e resumir a súa visión do poder. Chegou a [[Madrid]], no [[22 de xaneiro]] de [[1701]]. Pero despois duns meses, os erros políticos acumúlanse:

* Os franceses establecéronse nos altos cargos en Madrid e a nova forma de orientar a política española.

 

Previamente, o rei francés establecera unha alianza formal co elector de Baviera no [[Tratado de Versalles (1701)|tratado de Versalles de marzo de 1701]],<ref>[http://books.google.com/books?id=b4UBAAAAQAAJ&lr=&as_brr=3&hl=es&pg=PA175#v=onepage&f=false Thomas Henry Dyer, 'The history of modern Europe from the fall of Constantinople: in 1453, to the war in the Crimea, in 1857, Volume 3,', Ed. J. Murray, (1864), pág.175]</ref> e en setembro de 1701, Luís XIV logrou que Filipe V casase con [[María Luísa Gabriela de Savoia]], que se convertería no seu maior apoio nos difíciles momentos que pronto terían lugar; xa o seu irmán, o [[Luís de Francia, duque de Borgoña|duque de Borgoña,]] casara coa irmá de [[María Luísa de Orleans|María Luísa]], co que o matrimonio das dúas irmás con dous irmáns ía dirixido a lograr unha alianza con Savoia e a facilitar a entrada francesa en Italia.

 

 

En [[1713]] o Arquiduque Carlos foi elixido [[emperador]] de [[Sacro Imperio Romano Xermánico|Alemaña]]. As potencias europeas, temorosas agora do excesivo poder dos [[Habsburgo]], retiraron as súas tropas e asinaron ese mesmo ano o ''[[Tratado de Utrecht]]'', nos que España perdía as súas posesións en Europa e conservaba os territorios metropolitanos (a excepción [[Xibraltar]] e [[Menorca]], que pasaron a [[Gran Bretaña]]) e de ultramar. Porén, Filipe foi recoñecido como lexítimo [[rei de España]] por todos os países, con excepción do Emperador, que seguía reclamando o trono español.

== Política exterior (1715 – 1724) ==

 

Cabe destacar desta fase a política exterior, que partiu do rexeitamento dos [[tratado de Utrecht|tratados de Utrecht e Baden]] e tivo como obxectivo a recuperación dos territorios italianos para situar neles os fillos de Isabel de Farnesio e crear Estados satélites de España.

 

== Reinado de Luís I de España (1724) ==

Os motivos desta abdicación aínda non foron aclarados. Algúns historiadores afirman que desexaba acceder ao trono de Francia ante a previsible morte de [[Luís XV de Francia|Luís XV]], que lle permitiría converterse en rei de Francia sempre e cando non ocupase o trono español (posto que o tratado de Utrecht prohibía que o rei de España e de Francia fosen unha mesma persoa). Outros en cambio afirman que Filipe V era consciente de que non estaba en condicións de gobernar a causa da súa enfermidade.

 

 

== Política exterior (1725–1746) ==

A organización da Liga de Hannover entre as potencias europeas receosas do tratado hispano-austríaco obrigou a denuncialo e a asinar o Convenio de El Pardo ([[1728]]) que recoñeceu definitivamente a vixencia do Tratado de Utrecht. Baixo a dirección de [[Patiño]] reorientouse a política exterior, buscando a alianza con Francia a través de o primeiro [[Pacto de Familia]] [[1733]]), no contexto da [[Guerra de Sucesión Polaca]]. A ambivalente posición fronte a o [[tratado de Utrecht]] e a política europea de Francia tamén tivo como obxectivo a recuperación dos territorios italianos para situar neles os fillos de Isabel de Farnesio e crear estados satélites de España. A tarefa foi encomendada a Carlos, o futuro [[Carlos III de España]], que empezou por [[Piacenza]], [[Parma]] e [[Toscana]] ([[1732]]) para logo ocupar o trono de [[Nápoles]] ([[1734]]) (os tres ducados houberon de ser devoltos a Austria, para ser máis tarde recuperados, menos Toscana, polo infante [[Filipe I de Parma|Filipe]]).España volveu ser unha potencia naval dominando o Atlántico, e a ter en conta no [[Mediterráneo Occidental]] (aínda que Inglaterra segue controlando [[Xibraltar]] e [[Menorca]]). O novo ministro [[José del Campillo e Cossío]], no contexto da [[Guerra de Sucesión Austríaca]] levou ao [[Segundo Pacto de Familia]] ([[1743]]).

 

 

* ''Primeiro pacto'': Asinado en [[1734]], fai intervir a España na [[Guerra de Sucesión Polaca|guerra de sucesión de Polonia]],que remata co [[tratado de Viena]] en [[1738]]. Neste tratado, o príncipe [[Carlos VI do Sacro Imperio Romano Xermánico|Carlos]], obtén [[Reino de Nápoles|Nápoles]] e [[Reino de Sicilia|Sicilia]].

== Morte ==

 

Os restos do primeiro monarca Borbón de España repousan nun mausoleo situado na chamada Sala das Reliquias, así como Cenotafio Real, á súa vez situada na Real Colexiata da Santísima Trindade, templo inserido no Palacio Real da Granxa de San Ildefonso, cerca de [[Segovia]].

== Notas ==

* Calvo, José. ''La guerra de Sucesión''. Madrid: Anaya, 1988.

* Graullera Sanz, Vicente. ''Los notarios de Valencia y la guerra de Sucesión''. Valencia: Colegio Notarial de Valencia y Universitat de Valencia, 1987.

* León Sanz, Virginia. ''Entre Austrias y Borbones. El archiduque Carlos y la Monarquía de España (1700–1714)''. Madrid: Sigilo, 1993.

* Voltes, Pedro. ''La guerra de Sucesión''. Barcelona: Planeta, 1990.

* John Lynch, ''El siglo XVIII'', Crítica, Barcelona, 1991 (1989)

* Antonio Béthencourt. Patiño en la política de Felipe V. Valladolid: CSIC, 1954.

 

{{Control de autoridades}}

[[Categoría:Reis de España]]

[[Categoría:Nados en Versalles]]