Revisión como estaba o 15 de outubro de 2007 ás 18:39 editar Servando2 (conversa \| contribucións) 54.146 edicións Sen resumo de edición ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 15 de outubro de 2007 ás 18:40 editar desfacer Servando2 (conversa \| contribucións) 54.146 edicións Sen resumo de edición Edición máis nova →
Liña 3: A existencia dunha [[diarquía]] nas orixes máis remotas do pobo, entre mito e historia, reflicte unha estrutura de poder común entre os [[Rei xermánico\|soberanos xermánicos]]: todos os fillos tiñan o mesmo dereito á sucesión e a miúdo existían formas de cogoberno cando se escollían dous irmáns ao mesmo tempo. Segundo o mito das orixes do pobo longobardo transmitidas por [[Paulo Diácono]] na súa ''[[Historia Langobardorum]]'', (na sección onde recolle os mitos fundacionais do seu pobo, a ''[[Origo gentis Langobardorum]]''), Ibor e Aio, fillos da raíña [[Gambara]], conduciron aos longobardos (naquela época chamados ''[[~~Winnili~~Winnilos]]'') a unha área da actual [[Alemaña]] setentrional: quizais na foz do [[río Elba]], quizais fronte á illa de [[Rügen]]. Os longobardos atopáronse cuns novos veciños: os [[vándalos]], pero, na batalla decisiva, Ibor e Aio venceron; a lenda conta que a súa vitoria decretouna o deus [[Odín]], convencido pola súa muller [[Frigg]] á que se dirixira [[Gambara]].

Ibor: Diferenzas entre revisións