Leonardo da Vinci: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Liña 186:
As súas pinturas son soadas. Por unha banda, foron copiadas e imitadas polos estudantes, e por outra foron o centro de debate e controversia entre os especialistas. Entre as calidades, cabe destacar as técnicas pictóricas innovadoras que empregou, o sentido da composición e o uso sutil dos [[sfumato|''sfumatos'']] de cores, o coñecemento profundo da anatomía humana e animal, da botánica e a xeoloxía, a utilización que facía da luz, o interese pola fisionomía, a capacidade de reflectir a forma en que os humanos utilizan o rexistro das emocións e as expresións xestuais. Dominaba sobre todo a técnica do ''sfumato'' e a combinación de sombras e luces. Todas estas calidades aparecen reunidas en obras como ''A Gioconda'', hoxe en día no [[museo do Louvre]] de París, ''[[A Última Cea (Leonardo)|A última cea]]'', outro dos cadros emblemáticos de Leonardo, fresco en parede que foi mutilado pola apertura dunha porta no refectorio onde está situado, e ''A Virxe das rochas'', actualmente na [[National Gallery]] de Londres.<ref>Estas calidades de Leonardo discútense na obra de Frederick Hartt, ''A History of Italian Renaissance Art'', pp.387-411.</ref>
 
Leonardo realizou numerosos retratos de mulleres, pero tan só se lle coñece un retrato de home, ''[[Retrato dun músico]]''. Tamén debuxou esbozos caricaturescos dos seus contemporáneos na moda da arte grotesca.<ref>{{Cita libro|títuloname=Leonardo. Los grandes genios del arte|autor= Eileen ":2">Romano (dir.2005)|editorial= Unidad Editorial|ano= 2005|isbn= 84-89780-69-2}}</ref>
 
Nos seus debuxos e pinturas introduce unha concepción innovadora en relación á perspectiva.<ref>{{Cita libro|autor=Daniel Arasse |título=Leonardo da Vinci |editor= Hazan |ano=2002 |páxina= 303 |id=ISBN 2-85025-825-3}}</ref> El consideraba que as artes pictóricas forman parte dunha ciencia e tiña moito interese polos fundamentos científicos e o control racional da pintura.<ref>{{{Cita libro|título=Léonard de Vinci |autor= Daniel Arasse |ano=[[2002]] |id= ISBN 978-2-85025-825-1|editor= Ed. Hazan | páxina= 266}}</ref> Pero a utilización, a miúdo suposta, do [[Número áureo|número de ouro]] na súa obra non foi verificada.<ref>Marguerite Neveux. ''Le nombre d'or, radiographie d'un mythe'', capítulo 1, Ed. leva Seuil, 1995</ref> O seu traballo sobre as proporcións no debuxo do ''[[Home de Vitruvio]]'', limítase ao uso de fraccións de [[número enteiro|enteiros]].<ref>Marco Lucio Vitruvio Polión, [http://www.anarkasis.net/Vitruvio/index.htm#2398 Arquitectura], libro III, capítulo I {{es}}</ref> Atribuíselle a miúdo a frase «O personaxe máis digno de eloxios é o que, polo seu movemento, traduce mellor as paixóns da alma», que explica ben o seu pensamento de pintor.{{Cómpre referencia}}
Atribuíselle a miúdo a frase «O personaxe máis digno de eloxios é o que, polo seu movemento, traduce mellor as paixóns da alma», que explica ben o seu pensamento de pintor.{{Cómpre referencia}}
 
Leonardo era un pintor compulsivo que decote esbozaba grandes obras pictóricas para deixalas, ao cabo, sen rematar.{{Cómpre referencia}}
Liña 195 ⟶ 194:
[[Ficheiro:Leonardo_da_Vinci_Annunciation.jpg|miniatura|250px|esquerda|''Anunciación'' (Leonardo, Uffizi).]]
O primeiro traballo de Leonardo que se coñece é unha parte do ''Bautismo de Cristo'' de Verrocchio e os seus alumnos.<ref name=attr>{{Cita web|url=http://cavallinitoveronese.co.uk/general/view_artist/45 |título=A guide to the works of the major Italian Renaissance Painters: Verocchio |editor=Caballini to Veronese |autor= Little Ninja Media
|lingua=en |dataacceso= 9 de setembro do 2017}}</ref> Outras pinturas que parecen datar deste período son dúas ''[[Anunciación (Leonardo, Uffizi)|Anunciacións]]''. Unha delas é pequena, 59 centímetros de longo e 14 de alto; trátase dunha "[[predela]]" para ir na base dunha composición máis grande, neste caso un cadro de [[Lorenzo di Credi]] do cal foi separada. A outra é un traballo moito máis grande, de 217 centímetros de longo.<ref name="Chiesa" /> Nestas dúas Anunciacións, Leonardo representou a Virxe María sentada ou de xeonllos á dereita da imaxe, cun anxo de perfil que se achega a ela desde a esquerda. Gran parte do seu traballo realizouno no movemento da roupa e as ás do anxo, e aínda que anteriormente foi atribuído a Domenico Ghirlandaio, é agora case universalmente atribuído a Leonardo.<ref name=":1">Berti (1971), pp. 59–62.</ref> Entre 1478 e 1482, pintou a ''[[Madonna Benois]]'', unha obra que lle é atribuída pero cuxa data de execución é moi debatida.<ref> name="Leonardo:2", ''Los grandes genios del arte'', n.º 17, Eileen Romano (dir.), Unidad Editorial, S.A., 2005, ISBN 84-89780-69-2</ref> Datada contra 1474-1476, outra pintura que se lle atribuíu ao pintor florentino é un pequeno ''Retrato de Xenebra de Benci''. A ''Virxe do caravel'', cuxa data de execución presúmese que foi ó redor de 1473, é outra das súas obras deste período.<ref>[https://www.pinakothek.de/kunst/meisterwerk/leonardo-da-vinci/madonna-mit-der-nelke Ficha do cadro] na [[Pinacoteca Antiga de Múnic]]</ref>
 
==== Década de 1480 ====
Liña 215 ⟶ 214:
Entre 1503 e 1506 traballou nun pequeno retrato, ''[[Mona Lisa|A Gioconda]]'',<ref>{{Cita libro|apelidos=Antoccia |nome=Luca |título= Leonardo. Arte e scienza |localización= Roma |editor=Ed. Giunti |ano=2000 |id=ISBN 88-09-01510-X}}</ref><ref>{{Cita libro|apelidos=Brion |nome= Marcel|título= Leonard de Vinci |localización=México D.F. |editor=Ed. B |ano= 2002 |id= ISBN 84-666-0970-9}}</ref><ref>Caparrós, Martín. Valfierno. Buenos Aires: Ed. LSF, 2004. ISBN 987-43-8624-X</ref><ref>Muntz, Eugenio. Leonard da Vinci. Madrid: Ed. Círculo Latino, 2005. ISBN 84-96129-62-4</ref> probablemente o cadro máis famoso da pintura occidental.<ref>{{Cita novas|first=John |last=Lichfield |url=https://www.independent.co.uk/news/world/europe/the-moving-of-the-mona-lisa-530771.html |title=The Moving of the Mona Lisa |work=The Independent |date=1 April 2005 |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20161109110245/http://www.independent.co.uk/news/world/europe/the-moving-of-the-mona-lisa-530771.html |archivedate=9 de novembro de 2016 }}</ref> A obra representa probablemente a [[Lisa Gherardini]], esposa de Francesco del Giocondo, un mercador de teas de Florencia. Foi un cadro moi querido por Leonardo e que tivo con el ata a súa morte. É salientable o seu bo estado de conservación e o feito de que non teña ningún signo visible de reparacións, sobrecapa ou sobrepintados, feito moi raro nunha pintura desta época.<ref name="Chiesa"/>
 
Outra obra destacable é ''A Virxe, o Neno Xesús e santa Ana'', pintada contra [[1510]], e que foi copiada moitas veces. A obra influíu sobre todo en [[Michelangelo]], [[Rafael|Rafael Sanzio]] e [[Andrea del Sarto]], e a través deles, en [[Pontormo]] e [[Antonio Allegri da Correggio|Antonio da Correggio]]. O estilo da composición foi adoptado en particular por pintores venecianos como [[Tintoretto]] e [[Paolo Veronese]]. Unha das últimas pinturas de Leonardo foi o ''San Xoán Bautista'', na que usou como modelo a Salai.<ref> name="Leonardo:2", Los grandes genios del arte, n.º 17, Eileen Romano (dir.), Unidad Editorial, S.A., 2005, ISBN 84-89780-69-2</ref>
 
==== Debuxos ====
Liña 312 ⟶ 311:
*{{Cita libro|título=[[Eine Kindheitserinnerung des Leonardo da Vinci|Un recuerdo de infancia de Leonardo da Vinci]]|apelidos=[[Sigmund Freud|Freud, Sigmund]]|nome=|editorial=Belacqva de Ediciones y Publicaciones|ano=2007|ISBN=9788496694187|ref=|lugar=Barcelona|outros=(edición orixinal 1910)}}
*{{Cita libro|título=La vida de Leonardo da Vinci, genio, artista, ingeniero, arquitecto y hombre|apelidos=Friedenthal|nome=Richard|editorial=Salvat|ano=1986|ISBN=978-8434582354|ref=|lugar=Barcelona|serie=Biblioteca Salvat de Grandes Biografías}}
*{{Cita libro|título=Leonardo|apelidos=Romano|nome=Eileen (dir.)|editorial=Unidad Editorial, S.A.|ano=2005|ISBN=84-89780-69-2|ref=|serie=col. Los grandes genios del arte, n.º 17|lugar=Madrid}}
 
'''En francés'''