Intoxicación por cogomelos velenosos: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
engado control de autoridades
Sobreira (conversa | contribucións)
mSen resumo de edición
Liña 8:
En Galiza os cogomelos velenosos adoitan chamarse ''cacaforras''<ref>X. L. Franco Grande (1972): ''Diccionario galego-castelán'', 2ª ed., Galaxia, Vigo</ref>, coñécense así diferentes especies do xénero ''[[Amanita]]''. Os fungos velenosos comportan ademais nomes comúns facendo referencia á súa perigosidade: [[pan da morte]] ou pan do demo (''[[Amanita phalloides]]'').
 
Os cogomelos velenosos máis comúns en Galiza son, ademais da ''Amanita phalloides'', a ''[[Amanita verna]]'', a ''[[Amanita virosa]]'', tres tipos de lepiotas pequenas, un ou dous tipos de ''[[CortunariusCortinarius]]'' e unha ''[[Galerina]]''. O ''[[Cortinarius orellanus]]'', por exemplo, ten un período de latencia de quince días, de xeito que é difícil coñecer a causa da doenza. O consumo dun exemplar de cacaforra da morte (''Amanita phalloides'') é de abondo para ter que facer un transplante de fígado<ref>http://www.laopinioncoruna.es/sociedad/2010/11/07/reinas-monte-gallego/436443.html</ref>.
 
En xeral os cogomelos coñécense en Galiza co nome de pan de becha, pan de sapo ou pan de cobra, aludindo a súa toxicidade. Os refráns galegos din: ''Fungo regalado, con discreción tiralo''. ''Se queres o teu marido matar dálle fungos a fartar''.