[[Ficheiro:Tiling path.png|miniatura|Un cóntigo BAC que cobre a área xenómica enteira de interese constitúe o camiño de baldosas.]]
Aínda que as secuencias completas de cóntigos de BACs non se coñecen, as súas orientacións relativas entre eles si se saben. Hai varios métodos para deducir esta orde e seleccionandoseleccionar os BACs que constitúen o camiño de baldosas. A estratexia xeral supón identificar as posicións de clons unha en relación doutra e despois seleccionandoseleccionar o menor número de clons necesarios para formar un armazón contiguo que cubra toda a área de interese. A orde dos clons dedúcese determinando o modo no cal se solapan.<ref name="genome map">Dear, P. H. ''Genome Mapping''. Encyclopedia of Life Sciences, 2005. {{doi|10.1038/npg.els.0005353}}.</ref> Os clons que se solapan poden ser identificados de varias maneiras. UnhaPode hibridarse unha pequena sonda etiquetada radioactivamente ou quimicamente que contén un [[sitio etiquetado por secuencia]] (STS ou ''sequence-tagged site'') poden hibridarse nunha micromatriz sobre oa cal se imprimen os clons.<ref name="genome map" /> Deste modo, identifícanse todos os clons que conteñen un secuencia determinada no xenoma. O extremo dun destes clons pode despois ser secuenciado para render unha nova sonda e o procesorepetirse repetidoo proceso nun método chamado [[chromosome walking]].
Alternativamente, a [[biblioteca de BACs]] pode ser dixerido por [[encima de restrición|restrición]]. Dous clons que teñen varios tamaños de fragmentos en común infírese que se solapan porque conteñen múltiples sitios de restrición espallados regularmente en común.<ref name="genome map" /> Este método de mapado xenómico denomínase pegada dactilar de restrición porque identifica un conxunto de sitios de restrición contidos en cada clon. Unha vez que se atopou o solapamento entre os clons e se coñece a súa orde relativa no xenoma, secuénciase polo mátodo da escopeta un armazón dun subconxunto mínimo destes cóntigos que cobre todo o xenoma.<ref name="textbook" />
