Despois de derrocar a Rómulo Augústulo, a Odoacro presentóuselle a oportunidade de nomear a un novo emperador titular e gobernar a través del, ou gobernar como axente do emperador romano de Oriente. A diferenza de moitos dos seus predecesores, como [[Ricimero]], optou pola segunda opción, devolvéndolle as insignias imperiais de Occidente ó emperador [[Zenón, Emperador|Zenón]] en [[Constantinopla]], xunto cunha carta na que pedía ser confirmado ''dux'' de [[Italia]]. Zenón accedeu a esta petición e concedeulle o rango de [[patricio]].
AtéDeica a súa morte enno [[480]], o emperador lexítimo de Occidente [[Xulio Nepote]] seguiu sendo teoricamenteteóricamente o superior de Odoacro, mentres que este chegou mesmo a emitir moeda no seu nome. Malia isodiso, Odoacro tamén se chamou a si mesmo ''rex Italiae'' (''Rei de Italia'') e como tal foi recoñecido durante o resto da súa vida.
Con todo, as relacións entre Odoacro e a [[Imperio bizantino|Roma oriental]] empeoraronpioraron máis adiante, e enno [[489]], co apoioesteo do emperador Zenón, os [[ostrogodos]] baixo [[Teodorico o Grande]] invadiron o reino de Odoacro, destruíron o seu exército de [[bárbaro]]s ''[[foederati]]'' (e as poucas tropas romanas que aínda existíanficaban), forzando a que se rendese en [[493]]. Teodorico convidou a Odoacro a un banquete en [[Rávena]], e crese que alí o asasinou coa súa propia espada, facéndose con todo o seu reino.
