Ringo Starr: Diferenzas entre revisións

En [[1962]], [[The Beatles]] conseguen o seu primeiro contrato discográfico con [[Parlophone]] grazas á axuda de [[Brian Epstein]] e [[George Martin]]. Pese a todo, a George Martin non lle gustaba o ritmo de [[Pete Best]] na batería, polo que propuxo substituilo polo mellor batería de Liverpool. Chamaron a Ringo, preguntándolle se quería unirse á banda, cousa que así fixo, aínda que a George Martin non se lle dixo que Ringo había aceptadoaceptara, polo cal aquel día reemplazaronoreemprazárono por un profesional chamado Andy White. Malia as reticencias, finalmente contou co apoio de [[George Martin]] e ingresou oficialmente no [[The Beatles|grupo]].<ref name="lewisohn20">{{cita libro |nome=Mark |apelidos=Lewisohn |ligazónautor=Mark Lewisohn |título=The Beatles Recording Sessions |ano=1988 |páxinas=20}}</ref> Malia ser [[zurdo]], Ringo toca unha batería para diestros. A súa tendencia a dirixir o ritmo coa súa man esquerda contribuíu ao distintivo estilo de tocar a batería de Ringo.

No seu extenso estudo sobre as sesións de gravación de [[The Beatles]], Mark Lewisohn confirmou que Ringo era hábil e notablemente formal. Segundo o autor, ao longo de oito anos de sesións houbo menos dunha ducia de ocasións na que tivese que interromperse a gravación por un erro de Ringo, recaendo a maior parte dos erros nos outros tres compoñentes de [[The Beatles]].<ref name="Ringo's Drumming"/> Ringo é así mesmo considerado por introducir aspectos modernos nas técnicas da batería, como é a forma de coller as baquetas por ámbalas mans do mesmo xeito, a diferenza da forma tradicional na que ámbalas dúas eran collidas de xeito diferente, ou o aspecto de situar o instrumento nunha plataforma para facelo máis visible de cara ao público. El era zurdo pero a súa avóa ensinoulle a ser ambidiestro e co tempo aprendeu.