Hinduísmo: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Elisardojm (conversa | contribucións)
{{1000 artigos icona título|materia=Filosofía}}
Lles (conversa | contribucións)
mSen resumo de edición
Liña 24:
::— ''Rig Veda (Libro I, Himno CLXIV, Verso 46)''
 
Esencialmente, calquera forma de práctica espiritual seguida con fe, amor e persistencia levará ao mesmo estado final de autorealización. Por tanto, o pensamento hindú distínguese por encoraxar enfaticamente a tolerancia polas diferentes crenzas, desde que sistemas temporais non poden declarar seremseren a única comprensión da verdade [[transcendental]].
 
Para os hindús, esa idea foi unha forza activa na definición do 'dharma eterno'. É para o hinduísmo o que o infinito ser divino de [[Advaita]] é para a existencia, permanecendo eternamente imutábelinmutábel e autoiluminado, central e penetrante, a despeito de todo o caos á súa volta.
[[Ficheiro:Aum.svg|dereita|miniatura|'''Om''' (ou '''Aum''') é o símbolo máis importante do hinduísmo, e significa o Espírito Cósmico.]]
 
Liña 35:
"O camiño eterno" (en [[sánscrito]] सनातन धर्म, ''Sanātana Dharma''), ou a "filosofía perenne/harmonía/fe", é o nome que se usou para representar o hinduísmo desde a antigüidade. De acordo cos hindús, transmite a idea de que certos principios espirituais son intrinsecamente verdadeiros e eternos, transcendendo as accións humanas, representando unha ciencia pura da consciencia. Mais esa consciencia non é só aquela do corpo, da mente ou do intelecto, mais dun estado de espírito supramental que existe dentro ''e'' alén de nosa existencia, o inmaculado Ser de todo. A relixión dos hindús é a busca innata polo divino dentro do ser, a busca por encontrar a verdade que nunca foi perdida de feito. Verdade buscada con fe que poderá tornarse reconfortante luminosidade independente da raza ou do credo profesado. Na verdade, toda forma de existencia, dos vexetais e animais até o home, son suxeitos e obxectos do eterno Dharma. Esa fe innata, entón, é tamén coñecida por "arya/dharma nobre", "veda/dharma do coñecemento", "ioga/dharma da unión" e "dharma hindu" ou simplemente [[dharma]].
 
O que pode ser comprendido como unha crenza común a todos os hindús son o dharma, a [[reencarnación]], o [[karma]], e a [[moksha]] (liberación) de cada alma a través de variadas accións de cuño moral e da meditación [[ioga]]. Entre os principios fundamentais incluenseinclúense aínda o [[Ainsa|ahimsa]] (non-violencia), coa primacía do [[gurú]], a palabra divina [[Aum]] e o poder do [[mantra]], amor á verdade en moitas manifestacións como Deus e deusas, e a comprensión de que a chama divina esencial ([[atman]]/[[brahman]]) está presente en cada ser humano e en todas as criaturas viventes, que poden chegar por diversas sendas á "verdade única".
 
=== Ioga dharma ===
Liña 46:
 
=== Os catro estadios da vida humana ===
A vida humana tamén se ve como catro [[Ashramas]] ("fases" ou “estadios"). Eles son [[Brahmacharya]], [[Grihasthya]], [[Vanaprastha]] e [[Sanyasa]]. O primeiro cuarto da vida, brahmacharya (literalmente "pastar en Brahma") pásase en celibato, sobriedade e pura contemplación dos segredos da vida baixo os coidados dun Gurú, solidificando o corpo e a mente para as responsabilidades da vida. Grihastya é o estadio do xefe de familia, alternativamente coñecido como [[samsara]], no cal o individuo casa para satisfacer [[kama]] e [[artha]] na vida conxugal e nunha carreira profesional. Vanaprastha é o gradual desapego do mundo material, ostensivamente entregando os seus deberes aos fillos e fillas, e pasando máis tempo en contemplación da verdade, e en preregrinaciónsperegrinacións santas. Finalmente, no sanyasa, o individuo vai a unha reclusión, xeralmente nun bosque, para encontrar a Deus a través da meditación Yog e pacificamente libertarseliberarse do seu corpo para unha próxima vida.
 
== Orixes, nomenclatura e sociedade ==
Liña 52:
=== Orixes históricas e aspectos sociais ===
 
Pouco se coñece sobre a orixe do Hinduísmo, xa que a súa existencia antecede os [[rexistros históricos]]. Dise que o Hinduísmo derívase das crenzas dos Arianos, que residían nos continentes sub-indianos, ('nobres' seguidores dos [[Vedas]]), [[Dravidiano]]s, e [[Civilizacióno do Val do Indoa|Harappanos]]. Algúns din que do Hinduísmo naceron o [[Budismo]] e o [[Xainismo]], mais [[Heinrich Cimmer]] e outros indólogos afirman que o xainismo é moito anterior ao hinduísmo, e que o budismo deriva deste e do [[sankhya]] que en consecuencia afectaron o desenvolvemento da súa relixión mai. Diversas son as ideas sobre as orixes dos [[Vedas]] e a comprensión se os Arianos eran ou non nativos ou estranxeiros na [[India]]. A existencia do Hinduísmo data de 4000 a 6000 mil anos a.C..
 
É preciso salientar que actualmente hai dúbidas entre os estudosos sobre se se produciu ou non unha invasión ariana na India. Cuestiónase sobre a mestizaxe lenta, en lugar de invasión violenta, cos dravidianos e outros pobos de orixe autóctoneautóctona e mesmo mediterránea, existentes na rexión antes da chegada dos pastores-guerreiros vidos da Europa. Isto coloca en cuestión tamén a orixe do hinduísmo. Como reforzo a esta hipótese, a análise dos [[Rig Veda]]s máis antigos (cerca de 1500 a.C.) mostra unha serie de fórmulas máxicas de propiedade de familias no poder, sen calquera indicación das prácticas de [[ioga]] que acompañan a filosofía [[sankhya]], e que se documentan en selos de cerca de 2500/ a.C.
 
Historicamente, a palabra ''Hindú'' antecendeantecede o Hinduísmo como relixión; o termo é de orixe persa e primeiramente referíase ao pobo que residía no outro lado (do punto de vista Persa) do [[Sindhu]] ou [[Río Indus]]. Foi utilizado para expresar non soamente a etnicidade senón tamén a relixión Védica desde o século XV e XVI, por personalidades como o [[Guru Nanak]] (fundador do [[Sikhism]]). Durante o [[Británico Raj]], a utilización do termo tornouse común, e eventualmente, a relixión dos Hindús Védicos denominouse 'Hinduísmo'. Na verdade, foi simplemente unha nova vestimenta para unha cultura que viña prosperando desde a máis remota antigüidade.
 
=== Distribución xeográfica actual ===
Liña 73:
Xeralmente considérase que o sistema de Ioga xurdiu da filosofía [[Sankhya|Samkhya]]. Entrementres o ioga referido aquí, é especialmente o [[Raxa Yoga]] (ou unión a través da meditación). E basease nun texto (que exerceu grande influencia) do santo [[Patanxali]] titulado [[Ioga Sutras]], e é esencialmente unha compilación e sistematización da filosofía do Ioga meditacional. Os [[Upanishads]] e o [[Bhagavad Gita]] tamén son textos indispensábeis no estudo do [[Ioga]].
 
A filosofía Sankhya é anterior ao [[Bramanismo]], filosofía que deu orixe ao hinduísmo, como coloca o eminente indólogo [[Heinrich Cimmer]] no seu clásico Filosofías da India. Patanxali, monxe do sur da India, onde até hoxe a tradición tamil preserva elementos das filosofías prevédicas, tiña formación no sistema sankhya-ioga, indisociábel. O Sankhya compilouse ben antes de Patanxali (que viviu no [[Século -II|século II a.C.]], por [[Kapila]], que viviu pouco tempo antes de [[budismo|Buda]]. Unha diferenza importante entre sankhya e bramanismo é que o primeiro é dualista, e o segundo monista, mais ambos ven o espírito, ou Deus, como imanenteinmanente e transcendente ao mesmo tempo.
 
A diferenza máis significante de Samkhya é que a escola de ioga non soamente incorpora o concepto do [[Ishvara]] (ou Deus persoal) nunha visión do mundo metafísica, senón que tamén sustenta Ishvara como un ideal sobre o cal meditar. A razón é que Ishvara é o único aspecto de [[purusha]] (do infinito Terreo Divino) que non se mesturou con [[prakrti]] (forzas criativascreativas temporais). Tamén utiliza as terminoloxías [[Brahman]]/[[Atman]] e conceptos profundos dos [[Upanishads]], adoptando unha visión vedántica monista. A realización do obxectivo do Ioga coñécese como [[moksha]] ou [[samadhi]]. E, como nos Upanishads, busca o despertarespertar ou a comprensión de Atman como sendo nada máis que o infinito Brahman, a través da (mente) ética, (corpo) físico meditación (alma) o único branco das súas prácticas é a 'verdade suprema.'
 
=== Uttara Mimamsa: as tres escolas de Vedanta ===
Liña 82:
==== Non-dualidade: Advaita Vedanta ====
{{Artigo principal|Advaita Vedanta}}
Advaita literalmente significa "non dous"; trátase dun sistema non-dualista (a-dual), que enfatizasalienta a unidade. O seu consolidador foi [[Adi Shankara]] ([[788]]-[[820]]). Shankara expuxo as súas teorías baseadas amplamente nos ensinos dos [[Upanishads]] e do seu [[gurú]] [[Gaudapada]]. A través da análise da consciencia experimental, el expuxo a natureza relativa do mundo e estabeleceu a realidade non-dual ou Brahman no cal [[Atman]] (a alma individual) ou [[Brahman]] (a realidade última) son absolutamente identificadas. Non é só unha filosofía, mais un sistema consciente de éticas aplicadas e meditación, direccionadas á obtención da paz e comprensión da verdade. [[Adi Shankara]] acusou as [[castes]] e insignificantes rituais [[ritual]] como tolos, e na súa propia maneira carismática, suplicou aos verdadeiros devotos a meditaren no amor de Deus e alcanzaren a verdade.
 
==== Monismo Cualificado: Vishistadvaita Vedanta ====
Liña 93:
 
=== As escolas Bhakti ===
A máis popular forma de expresión de amor a Deus na tradición hindú é a través do ''puxa'', ou ritual de devoción, frecuentemente utilizando o auxilio de ''[[#Formas de Adoración: imaxes e mantras|murti]]'' (estatua) xuntamente con cancións ou recitación de oracións meditacionais en forma de [[mantras]]. Cancións Devocionais denominadas [[bhajan]] (escritas primeiramente nos séculos XIV-XVII), [[kirtan]] (eloxio), e [[arti]] (unha forma filtrada do ritual de lume Védico) son algunhas veces cantados xuntamente coa realización do ''puxa''. Este sistema orgánico de devoción tenta auxiliar o Individuo a conectarse con Deus a través de medios simbólicos. Entrementres , dise que ''bhakta'', a través dunha crecente conexión con Deus, é eventualmente capaz de evitar todas as formas externas e é enteiramente inmerso na benzónbeizón do indiferenciado amor á Verdade.
 
=== Tantrismo ===