Arsenio Martínez-Campos Antón: Diferenzas entre revisións

En [[1868]] a raíña [[Isabel II de España|Isabel II]] foi destronada. Un ano despois Martínez-Campos será destinado a [[Cuba]], onde acababa de comezar a [[Guerra dos Dez Anos]]. Regresa a España tres anos logo como [[brigadier]] por méritos de guerra. Unha vez na Penínsulapenínsula, recibe o mando dunha brigada para combater os [[carlistaCarlismo|carlistas]]s en [[Cataluña]]. En [[1873]], durante a [[Primeira República Española|Primeira República española]], o presidente [[Nicolás Salmerón]], noméao Capitán Xeneral de Valencia e encárgalle someter os [[Cantonalismo|cantóns]] de [[Almansa, Albacete|Almansa]] e de [[Valencia]], cousa que consegue sen demasiada dificultade, pero empregando toda a dureza posíbel; así a última cidade foi bombardeada e tomada a asalto.

O [[2 de xaneiro]] de [[1874]] o xeneral [[Manuel Pavía]] disolveu as Cortes republicanas, aínda que a Primeira República sobreviviu case todo ese ano, dirixida por [[Francisco Serrano Domínguez|Serrano]], estaba ferida xa de morte.

Mentres, Martínez-Campos, que estaba confinado en [[Mallorca]], pasou a [[Castela]], onde se dedicou a conspirar en favor da [[Restauración borbónica en España|restauración da monarquía borbónica]], a pesar da oposición de Antonio [[Antonio Cánovas del Castillo]], que prefería chegar á mesma fin por vía parlamentaria. O [[29 de decembro]] de [[1874]], o biografiado pronunciouse en [[Pronunciamento de Sagunto|Sagunto]], a favor de Afonso de Borbón, fillo da exiliada Isabel II, precipitando a súa chegada ao trono como [[Afonso XII de España|Afonso XII]]. Máis tarde será nomeado Capitán Xeneral de Cataluña, despois de derrotar os carlistas en [[Navarra]] e [[Cataluña]] (onde ocupou [[Olot]] e [[La Seu d'Urgell]], en 1875). Na [[Restauración borbónica en España|Restauración]], foi destinado novamente a [[Cuba]], en [[1876]], como Capitán Xeneral, asinando un tratado de paz en [[1878]], que outorga a Cuba maior autonomía.