Folga xeral revolucionaria de 1934: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Recuperando 2 fontes e etiquetando 0 como mortas. #IABot (v2.0beta9) |
recurrir > recorrer |
||
Liña 36:
A insurrección comeza na noite do 5 ó 6, cando varios milleiros de sindicalistas ocupan os postos da Garda Civil, controlan [[Avilés]] e [[Xixón]], apodéranse da fábrica de canóns de Trubia e La Vega e chegan a ocupar [[Oviedo]], defendida por unha guarnición de mil homes, que toman mediante a loita nas rúas. Os revolucionarios crearon unha comuna, substituíron a moeda por vales asinados polos comités, confiscaron edificios, requisaron vehículos e abasteceron as cidades asediadas. Os máis radicais exerceron a violencia contra o clero e as clases altas, resultando mortas 34 persoas<ref>''República y guerra civil''. Julián Casanova. Páx. 131</ref>.
Dende o goberno considerouse a revolta como unha guerra civil. O ministro de guerra
Unha vez demantelada a comuna asturiana, as forzas militares emprenderon unha durísima represión, na que sobresaen nomes coma o do Garda Civil Lisardo Doval<ref>''República y guerra civil''. Julián Casanova. Páxina 132.</ref><ref>''La guerra civil española''. Antony Beevor. Páx. 46.</ref>. O xornalista [[Luis de Sirval]], que investigara as torturas e execucións foi tamén asasinado. Oficialmente ditáronse 20 penas de morte, das que se executaron dous. Os cárceres enchéronse con milleiros de presos. A revolución en Asturias durou 15 días e custou a vida a unhas 1.100 persoas e 300 soldados e gardas civís, provocando 2.000 feridos. O goberno ordenou substituír as alcaldías dirixidas por republicanos e socialistas de esquerdas por xestoras da súa confianza (máis de 200 concellos víronse afectados). Despois de outubro de 1934 tanto socialistas como anarquistas abandonaron o camiño insurreccional, mentres a dereita aprendeu que podía contar co exército, a "columna vertebral da patria", como o definiu [[José Calvo Sotelo]] por eses días. O goberno, ante a derrota dos seus adversarios, saíu fortalecido, porén a [[CEDA]] quería máis poder no goberno. Ante esta situación, e despois de que Alcalá Zamora indultara a Ramón González Peña (indulto ó que a CEDA opúñase), Lerroux tivo que formar un novo goberno no que a CEDA tivo 5 ministros, entre eles Gil Robles, na carteira de Guerra.
|