Xaime I de Aragón: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Recuperando 0 fontes e etiquetando 1 como mortas. #IABot (v2.0beta9) |
na Wikipedia non precedemos os nomes propios de tratamentos de cortesía |
||
Liña 10:
Tiña uns seis anos cando foi xurado nas Cortes de [[Lleida]] de [[1214]]. En setembro de [[1218]] celebráronse por primeira vez en Lleida unhas Cortes xerais de aragoneses e cataláns, nas cales foi declarado maior de idade.
En febreiro de [[1221]] desposouse con [[Leonor de Castela (1202-1244)|Leonor de Castela]], irmá de [[Berenguela de León e Castela
== Reinado ==
Liña 62:
[[Ficheiro:Momia Jaume I.jpg|miniatura|dereita|190px|Cabeza da momia de Xaime I, fotografada o ano 1856 durante o seu traslado a Tarragona]]
Da súa primeira muller, Leonor, tivo a
Da segunda, [[Violante de Hungría]], tivo a:
*
*
*
*
*
*
*
*
*
Tradicionalmente considerouse que foi o desexo de Violante de conseguir boas herdanzas para os seus fillos o motivo polo que Xaime I procedeu á partición dos seus reinos. Con todo, parece ter máis sentido a concepción patrimonial dos reinos que tiña o rei. Así, fixo un primeiro repartimento no seu testamento de 1241. Segundo este testamento, o primoxénito Afonso herdaría Aragón e Cataluña, e Pedro, fillo de Violante, Valencia, as illas Baleares, o Rosellón, a Cerdaña e as posesións occitanas. Dous anos despois, un novo testamento introduce ao seu terceiro fillo na repartición. Cataluña pasa de Afonso a Pedro, o cal cede as illas Baleares, Rosellón, Cerdaña e as posesións occitanas a Xaime. Novo testamento en 1248, incluíndo no repartimento ao novo fillo, Fernando. Á morte de Afonso (1260), outorgou novo testamento (1262), o cal daría a configuración definitiva da herdanza.
Liña 92:
* A intervención na normalización xurídica, apoiando a figuras como [[Raimundo de Peñafort|Raimundo de Penyafort]] ou [[Vidal de Canellas]] e impulsando o [[Dereito romano]].
* O impulso dado ás institucións xerais do reino, como as Cortes, e os concellos.
* O progreso das letras catalás, co rei como protagonista do ''Llibre dels Feits'', primeira gran crónica catalá medieval, escrita en catalán do século XIV ou ditada polo rei, en estilo autobiográfico, na que principalmente conta a conquista de Valencia, Alzira e Murcia, algunhas cortes convocadas e o apoio que prestou á súa filla Violante en relación á petición de colaboración para defenderse do rei mouro de Granada. É moi interesante como recruta tropas dos ''ricoshomes'' da Coroa de Aragón, desde Almenar, Tamarite e diríxese a Huesca para chegar ao Sur por Zaragoza e Teruel. Narra con axilidade a defensa de Villena e a conquista de Murcia onde prevalece o respecto á poboación e costumes dos "sarracenos" mantendo as mesquitas e os costumes, ao mesmo tempo que se refire á alxamía presente na cidade. Pide colaboración das xentes de Cataluña e as de Aragón, primeiro para defender os intereses da súa filla,
Como elementos negativos, é preciso advertir que o xuízo histórico sobre Xaime I depende do reino no que se centra o historiador. Para os historiadores aragoneses as conclusións adoitan ser negativas, aducindo o carácter patrimonial que deu aos seus reinos, sen importarlle repartir os seus dominios entre os seus fillos. Tamén é criticada a fixación da fronteira catalá-aragonesa no Cinca, o que supuxo a adxudicación final de [[Lleida]] a Cataluña e a separación definitiva de Aragón e Cataluña en dúas entidades con dereito e Cortes diferentes, tras levaren cen anos unidos. A expansión territorial tamén é axuizada negativamente, posto que coa conquista e creación dos reinos de Mallorca e Valencia, a Coroa converteuse definitivamente nunha entidade de carácter confederal, coa monarquía como única institución común e sen ningunha aspiración común entre os diversos reinos.
| |||