Revisión como estaba o 3 de decembro de 2018 ás 10:07 editar Lles (conversa \| contribucións) 12.708 edicións m https://academia.gal/dicionario/-/termo/busca/gran ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 18 de xaneiro de 2019 ás 14:47 editar desfacer Vitoriaogando (conversa \| contribucións) 14.014 edicións persigue > persegue Etiqueta: Edición visual Edición máis nova →
Liña 13: [[Ficheiro:Exposición rexional de arte galega. A Coruña 1917.jpg\|miniatura\|Exposición no [[Palacio de María Pita]], en [[1917]]. De esq. a der., de pé: [[Alfredo Tella\|Tella]], [[Manuel Abelenda Zapata\|Abelenda]], [[Alejandro Barreiro Noya\|Barreiro]], [[Carlos Sobrino Buhigas\|Sobrino]], [[Antonio Palacios Ramilo\|Palacios]], [[José Seijo Rubio\|Seijo Rubio]], Sotomayor, [[Francisco Lloréns\|Lloréns]], [[Alfonso Daniel Rodríguez Castelao\|Castelao]], [[Jesús González Concheiro\|Concheiro]], [[José Francés y Sánchez-Heredero\|Francés]], [[Emilio Madariaga y Rojo\|Madariaga]] (co chapeu nas mans), [[Rafael González Villar\|González Villar]] e dúas persoas sen identificar. Sentados: a muller de Francés, a [[Emilia Pardo Bazán\|Pardo Bazán]] e [[Manuel María Puga y Parga\|Picadillo]].]] Temática e estilisticamente, a súa obra enlaza coa de pintores como Rosales, Pradilla ou Muñoz Degrain. Mediante o emprego de cores puras e luminosas e unha temática campesiña ou ~~folclóric,a~~folclórica ~~persigue~~persegue a exaltación da intrahistoria. No seu catálogo abundan os retratos de personaxes da vida política e económica do país. En [[1922]], cando foi nomeado director do Museo do Prado, a súa evolución artística abriuse a unha nova etapa, caracterizada polos retratos con paisaxes velazqueños, como o de ''Afonso XIII e a Duquesa de Santoña''. Algúns cadros mitolóxicos, como ''Leda'' ou'' Sátiro e ninfas'', pertencen tamén a este momento. Coa caída da monarquía, estableceuse en [[Inglaterra]] e non regresou a España ata finalizada a Guerra Civil. As exposicións de pintura española realizadas en [[Xenebra, Suíza\|Xenebra]] e [[Buenos Aires]] aumentaron o carácter tradicional da súa pintura, como o demostran os retratos da ''Duquesa de Alba'' e do ''Duque de Híjar''. Nos últimos doce anos da súa vida produciu obras de ampla factura como ''Ceres'', ''San Agustín'', ''San Vicente Ferrer'' ou ''O infortunio''.

Fernando Álvarez de Sotomayor: Diferenzas entre revisións