Dativo: Diferenzas entre revisións

'''O caso dativo''' aplícase a [[substantivo|substantivos]] e [[pronome|pronomes]]. Este caso marca normalmente o [[complemento indirecto]], polo que serve para expresar a persoa ou cousa que recibe o dano ou proveito da acción verbal. Así que responde ás preguntas: «¿a quen?» ou «¿para quen?», formuladas ao verbo. Por exemplo: ''o neno escribe unha carta '''ao seu pai'''''. Pero ademais existen outros usos como o de [[posesión]], por exemplo en [[latín|latín vulgar]] e, en menor medida, o [[latín|latín clásico]].

O seu nome vén do latín ''datiuus'', do verbo ''dare'', 'dar'.

O uso do dativo era común entre as primeiras [[linguas indoeuropeas]] e continúa usando en numerosas linguas como as [[linguas eslavas|eslavas]], as [[linguas bálticas|bálticas]] e as [[linguas xermanasxermánicas|xermanasxermánicas]], entre outras. Ademais, hai linguas non indoeuropeas que tamén empregan este caso con formas similares. Por exemplo as [[linguas fino-húngaras]], o [[IdiomaLingua navaho|navaho]] e o [[Idiomalingua xaponésxaponesa|xaponés]].

* [[lingua polaca|polaco]] por exemplo: "dobrej szafie" - "a bo armario".

* [[lingua checa|checo]].

* [[feroéslingua feroesa1feroés]].

* [[Lingua alemá|alemán]].

* [[lingua grega|Grego]] clásico (e en ocasións grego moderno).

* [[lingua húngara|húngaro]].

* [[lingua islandesa|islandés]].

* [[lingua latina|latín]].

* [[lingua letoa|letón]].

* [[lingua lituana|lituano]].

* [[Inglés antigo]].

* [[lingua romanesa|romanés]].

* [[Lingua rusa|ruso]].

* [[sánscrito]].

* [[lingua serbocroata|serbocroata]].

* [[lingua eslovaca|eslovaco]].

* [[lingua eslovena|esloveno]].

* [[yídishyiddish]].