Rafael Alberti: Diferenzas entre revisións

'''Rafael Alberti Merello''', nado en [[El Puerto de Santa María]] ([[Provincia de Cádiz|Cádiz]]) o [[16 de decembro]] de [[1902]] e finado o [[28 de outubro]] de [[1999]], foi un poeta [[España|español]], parte da [[xeración do 27]]. En [[1983]] recibiu o [[Premio Cervantes]].

 

== Traxectoria ==

Alberti deixou a pintura para se dedicar á poesía despois da publicación do seu primeiro poemario, ''Marinero en tierra'' ([[1925]]), as súas primeiras obras como La amante (1926) ou ''El alba del alhelí'' (1927) insírense dentro da tradición dos cancioneros españois, aínda que tomando elementos vangardistas. A partir de ''Cal y Canto'' (1929) a influencia de [[Luis de Góngora]] faise evidente, pero foi en ''Sobre los ángeles'' (1929) onde acada a madurez poética, o libro é froito dunha grave crise persoal, nel desaparece o clasicismo anterior e caracterízase pola densidade das imaxes, a violencia do verso e a creación dun mundo onírico e infernal.

[[Ficheiro:Rafael Alberti monumento.JPG|miniatura|A Alberti en [[El Puerto de Santa María]].]]

A partir de ''Con los zapatos puestos tengo que morir'' (1930) Alberti integra na súa poesía as preocupacións político-sociais, e tras a proclamación da [[Segunda República Española]], Albertí achégase ás posicións [[marxismo|marxistas]] e ingresa no [[Partido Comunista de España]], entre as obras deste período destacan ''Consignas'' (1933), ''Un fantasma recorre Europa'' (1933), ''13 bandas y 48 estrellas'' (1936) e ''El poeta en la calle'' (1938). En 1934 crea a revista revolucionaria ''Octubre''.

 

=== Guerra e exilio ===

 

Alberti publicou tamén obras de teatro como ''El hombre deshabitado'' (1930), ''Fermín Galán'' (1931), ''De un momento a otro'' (1938-39), ''El trébol florido'' (1940), ''El adefesio'' (1944) ou ''Noche de guerra en el Museo del Prado'' (1956)