O movemento dos gases e os líquidos pode estudarse en forma aproximada mediante as ecuaciones da [[dinámica de fluídos]] baixo a hipótese do medio contínuo. Con todo, para que dita hipótese sexa válida o percorrido libre promediomedio das moléculas que constitúen os devanditos materiais debe ser moito menor que unha lonxitude característica do sistema físico no que se atopa o gas ou o líquido en cuestión. Deste xeito, as variables de estado do material, tales como a [[presión]], a [[densidade]] e a [[velocidade]] poderán ser consideradas como [[función contínua|funcións contínuas]] do espazo e do tempo, conducindo naturalmente á descrición do material como un medio contínuo.
Ó dividir a lonxitude do percorrido libre promediomedio das moléculas pola lonxitude característica do sistema, obtense un [[número adimensional]] denominado [[número de Knudsen]]. Calculando o número de Knudsen é fácil saber cando pode describirse o comportamento de líquidos e gases mediante as ecuacións da dinámica dos fluídos. En efecto, se o número de Knudsen é menor á unidade, a hipótese do continuo poderá ser aplicada; se o número de Knudsen é semellante á unidade ou maior, deberá recorrerse ás ecuacións da [[mecánica estatística]] para describir o comportamento do [[sistema]].
Cando o número de Knudsen é semellante ou maior á unidade, o percorrido libre promediomedio das moléculas é do mesmo tamaño (aproximadamente) que o sistema físico que contén ó material. Nestas circunstancias, dada unha rexión do espazo do tamaño da lonxitude característica, só ocasionalmente pasará unha molécula por devandita rexión. É por iso que a rexión de números de Knudsen próximos ou maiores á unidade denomínase tamén rexión de gases rarificados.
