Elvis Presley: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
convertir > converter
Breogan2008 (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 67:
O Coronel incidiu na teima de converter ao cantante rebelde e lascivo nun artista respectable para todos os públicos edulcorando a súa imaxe mediante infinidade de películas soamente comerciais e a abandonando paulatinamente o rock. Con todo, desta época son versións discográficas tan célebres como a de ''Fever'' ou ''Are you lonesome tonight''.
 
O punto de inflexión sería o abandono dos concertos e a película [[''Blue Hawai'']] ([[1961]]) cun enorme éxito en taquilla[[portelo]]s de ámbitoeido internacional que marcaría un novo rumbo na súa carreira alleo á evolución do rock e o pop. A partir dese momento ensaiaríase repetidamente a mesma fórmula, distante das modas musicais da xente máis nova e con guións buscadamente intrascendentes. Os primeiros anos, a estratexia comercial do Coronel Tom Parker tivo éxito. Algunhas bandas sonoras das películas acadaron o número un nas listas de albumes como foi o caso da propia ''Blue Hawai'' ([[1961]]) e ''Roustabout'' ([[1964]]). Tamén en [[1964]] ''Viva Las Vegas'', xa en pleno reinado dos [[Beatles]], supoxo aínda o súa mellor recadación en taquillaportelo, mesmo logrando desprazar ao film do grupo británico '' A Hard Day´s Night''. Foi tamén significativo que a canción ''Blue Chritsmas'' acadara o número un na ''Chritsmas Chart''.
 
Pola súa parte no Reino Unido, segue dominando as listas de vendas. En [[1962]] acadan o número un catro singles: ''Rock-A-Hula Baby''/''Can´t Falling in Love'', ''Good Luck Charm'', ''She´s not You'' e ''Return to Sender''.