Froila Bermúdez: Diferenzas entre revisións

[[Ficheiro:Monasterio de San MartínMartiño de Xuvia - panoramio.jpg|alt=|esquerda|miniatura|Mosteiro de [[Mosteiro do Couto|San martiño de Xuvia]] na [[terra de Trasancos]], onde foron soterrados Froila Vermúdez e o seu pai [[Vermudo Froilaz]].]]

Vencellado á [[terra de Trasancos]], os seus dominios abranguían unha enorme extensión territorial, desde o [[río Tambre]] até a costa noroeste de Galiza na [[Ortigueira|Terra de Ortigueira]]<ref name=":2">{{Cita weblibro|título=Narón, un concello con historia de seu|apelidos=Pena Graña|nome=Andrés|editorial=Concello de Narón|ano=1993|ISBN=84-87674-32-1|url=https://oarqueologodenaronp.calameoassets.com/2015/03/24/os130927105753-froilaz-unha-dinastia-de-trasancos-capitulo-ii6725585b39040f1d8c10fba12e461aa4/p54.jpg|páxina-webvolume=Fidalgos de Narón2|títulopáxina=Os Froilaz, unha dinastía de Trasancos60|data-accesoref=16/10/2018}}</ref>, aínda que na documentación non figura co título condal. Foi o probábel fundador do [[Mosteiro de Santa María de Xanrozo]] en [[Betanzos]]<ref>{{Cita publicación periódica|apelidos=Daviña Sáinz|nome=Santiago|data=1998|título=El monasterio de las Cascas (Betanzos)|url=https://anuariobrigantino.betanzos.net/Ab1998PDF/1998_077_102.pdf#page=2&zoom=auto,-228,560|PMC=|revista=Anuario Brigantino|páxina=79|doi=|ISSN=1130-7625|PMID=|volume=|páxinas=|número=21}}</ref>. A súa figura documéntase arredor do ano [[1060]] presidindo litixios xudiciais noutro cenobio, o de [[Mosteiro do Couto|San Martiño de Xuvia]] en [[Narón]], onde era considerado polos monxes como ''dominus noster''<ref>{{Cita libro|título=Saint James's Catapult : The Life and Times of Diego Gelmírez of Santiago de Compostela|apelidos=Fletcher|nome=Richard A.|editorial=Oxford University Press|ano=1984|ISBN=|url=https://libro.uca.edu/sjc/sjc2.pdf#page=3&zoom=auto,-266,499|lingua=Inglés|ref=}}</ref>''.''

Foi un importante vasalo do rei [[García II de Galicia|García II]]. Os seus feitos de armas durante as guerras do rei cos seus irmáns [[Afonso VI de León|Afonso]] e [[Sancho II de Castela|Sancho]] son recollidos no nobiliario do [[Don Pedro, conde de Barcelos|conde de Barcelos]], do século XIV, se ben o manuscrito confunde a Froila Vermúdez (1045-1090) co seu fillo [[Rodrigo Froilaz]] (1087?-1133)<ref>{{Cita namelibro|título="Narón, un concello con historia de seu|apelidos=Pena Graña|nome=Andrés|editorial=Concello de Narón|ano=1993|ISBN=84-87674-32-1|url=https://p.calameoassets.com/130927105753-6725585b39040f1d8c10fba12e461aa4/p56.jpg|volume=2" |páxina=62|ref=}}</ref>. No texto épico portugues o conde Froila (''Rodrigo Frojaz'') é presentado como un grande guerreiro e principal valedor e conselleiro do rei García<ref>{{Cita libro|título=Nobiliario del conde de Barcelos don Pedro, hijo del rey don Dionis de Portugal|apelidos=Conde de Barcelos|nome=Pedro Afonso|editorial=|ano=1340|ISBN=|url=https://archive.org/details/nobiliariodelcon00pedr/page/44|páxinas=47-49|ref=}}</ref>.

Cando, no acto final da guerra civil, García é aprisionado baixo engano polo seu irmán [[Afonso VI de León|Afonso VI]], o conde tivo que someterse e aceptouno como rexente do reino galego, non como rei<ref name=":1">LÓPEZ SANGIL 2005. p. 17</ref><ref>{{Cita namelibro|título="Narón, un concello con historia de seu|apelidos=Pena Graña|nome=Andrés|editorial=Concello de Narón|ano=1993|ISBN=84-87674-32-1|url=https://p.calameoassets.com/130927105753-6725585b39040f1d8c10fba12e461aa4/p61.jpg|volume=2" |páxina=67|ref=}}</ref>. Este feito, recollido nos tombos do mosteiro de Xuvia, fai sospeitar a algún historiador que a crianza do seu fillo [[Pedro Froilaz de Traba|Pedro Froilaz]] na corte leonesa foi en calidade de refén<ref>{{Cita namelibro|título="Narón, un concello con historia de seu|apelidos=Pena Graña|nome=Andrés|editorial=Concello de Narón|ano=1993|ISBN=84-87674-32-1|url=https://p.calameoassets.com/130927105753-6725585b39040f1d8c10fba12e461aa4/p53.jpg|volume=2" |páxina=59|ref=}}</ref>. Con todo, acompañou a Afonso VI na [[batalla de Zalaca]] contra os [[Dinastía almorábide|almorábides]] da que saiu milagrosamente ileso e como agradecemento doou ao mosteiro de Xuvia a vila de Domirón en Trasancos<ref>{{Cita libro|título=Narón, un concello con historia de seu|apelidos=Pena Graña|nome=Andrés|editorial=Concello de Narón|ano=1993|ISBN=84-87674-32-1|url=https://p.calameoassets.com/130927105753-6725585b39040f1d8c10fba12e461aa4/p84.jpg|volume=2|páxina=90|ref=}}</ref>.