Wikipedia

Corinto antiga: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva
← Edición máis vellaEdición máis nova →
Contido eliminado Contido engadido
VisualTexto wiki
Servando2 (conversa | contribucións)
54.187 edicións
Servando2 (conversa | contribucións)
54.187 edicións
Sen resumo de edición
Liña 85:
[[Ficheiro:Aspiotis_188.jpg|miniatura|Ilustración do Acrocorinto.]]
 
* No porto de Lequeo había un santuario de [[Poseidón]] e unha imaxe súa de bronce.
* No porto de Céncreas (o porto do golfo Sarónico) situábanse un templo de [[Afrodita]] con estatua de mármore, unha estatua de Poseidón de bronce, un santuario de [[Asclepio]] e outro de [[Isis]], ademais dun torrente de auga salgada e morna chamado baño de Helena.
* Xunto á porta de Corinto, vindo de Céncreas, estaba a tumba de [[Dióxenes de Sínope|Dióxenes de Sinope]].
* Ante a cidade achábase o bosque sacro de [[Craneon]], cun recinto de [[Belerofonte]], un templo de [[Afrodita]] Melénide e a tumba de [[Lais]].
* A [[ágora]] incluía unha estatua de [[Ártemis|Artemisa]] Efesia, [[xoanas]] de [[Dioniso]], un templo de Tique (Fortuna), un santuario de todos os deuses, estatuas de [[Poseidón]], [[Apolo]] Clario, Afrodita, [[Hermes]], [[Zeus]], [[Atenea]] e as [[Musa|musas]] e un templo de Octavia (dedicado á irmá de Augusto).
* No camiño a Lequeo había uns [[Propileo|propileos]] con dous carros dourados sobre os que estaban representados [[Faetonte|Faetón]] e [[Helios]], ademais dunha estatua de bronce de [[Hércules (mitoloxía)|Heracles]] nas súas proximidades. Tamén había nese camiño unha estatua de bronce de Hermes sentado cun carneiro, outra estatua de Poseidón e [[Leucotea]] e outra de [[Palemón]] sobre un golfiño.
* A fonte Pirene, xunto á que había unha estatua de Apolo e un recinto cunha pintura de [[Ulises|Odiseo]] atacando aos pretendentes.
* Numerosas [[Augas termais|termas]] pola cidade. Ante as chamadas termas de [[Euricles]] había imaxes de Poseidón e Artemisa.
* Numerosas fontes, posto que o emperador [[Hadriano (emperador)|Hadriano]] fixera obras para traer auga desde [[Estínfalo]].
* No camiño desde a ágora cara a [[Sición]] había un templo e estatua de Apolo, a fonte de Glauce, o odeón e a suposta tumba dos fillos de [[Medea]].
* O santuario de Atenea Calinítide; preto desta achábase unha xoana de Heracles.
* O teatro.
* Un ximnasio, xunto ao que se achaban un templo de Zeus e outro de Asclepio.
* O [[Acrocorinto]], con dous recintos sacros de [[Isis]], dous recintos sacros de [[Serapis]], altares de [[Helios]], un santuario de [[Ananké]] e [[Bía]], un templo da Nai dos deuses, un templo de [[Deméter]] e Coré, un templo das [[Moiras]], un santuario de [[Hera]] Bunea, un templo de Afrodita, con imaxes da deusa, de Helios e de Eros e unha fonte de onde procedía a auga da cidade.
* A fonte Lerna
* O santuario de Zeus Capitolino.
* A porta teneática, xunto a un santuario de [[Ilitía]].
* No camiño a Sición había un templo de Apolo, que en tempos de Pausanias estaba queimado.
* Ademais, Pausanias tiña noticia de que existira un templo de Zeus Olímpico, pero xa fora destruído.
Liña 107:
=== Santuario de Hera ===
[[Ficheiro:Corinthethermes.jpg|miniatura|250x250px|Termas romanas de Corinto.]]
Remontando o golfo de Corinto cara ao norte chégase á península de [[Perachora]], onde se atopan os restos do santuario de [[Hera]] Acrea (''ákron'' significa promontorio).
 
=== Templo de Poseidón en Istmia ===
Noutro emprazamento próximo, en Istmia, áchanse restos dun templo dórico de Poseidón que foi erixido cara ao [[-700]] e logo substituído por un segundo templo de maior tamaño cara ao [[-465]].
 
== Restos arqueolóxicos ==
Entre os restos arqueolóxicos que se conservan no xacemento arqueolóxico destacan as sete columnas que quedan en pé do templo de Apolo que Pausanias situaba na rúa que partía do agora e ía até Sición. Tamén se achan restos destacados da fonte Pirene, da fonte Glauce, do templo de Asclepio, da ágora romana, do odeón, do teatro, do anfiteatro romano, e do chamado templo E, un templo romano que Pausanias dixo que fora dedicado a Octavia, a irmá de Augusto. Así mesmo hai restos do ''[[diolkos]]'', unha calzada usada para o transporte de embarcacións a través do istmo.<ref>[http://odysseus.culture.gr/h/3/gh3530.jsp?obj_id=2388 Página del Ministerio de Cultura de Grecia: Antigua Corinto (monumentos) (en griego)]</ref>.
 
No [[acrocorinto]] consérvanse murallas de diversas épocas, aínda que predominan as de época bizantina que deberon levantarse no [[século X]]. Na cima áchanse restos de numerosos edificios que inclúen igrexas bizantinas, torres venecianas e mesquitas turcas.<ref>Elisavet Spazari y Kelli Petropolu: ''Corinto-Micenas-Nauplión-Tirinto-Epidauro''.</ref>.
 
Ademais, no outeiro de KorakouKoraku, situada preto da moderna Corinto, atopáronse restos da [[Idade de Bronce|Idade de Bronce.]]. <gallery mode="packed" captionwidths="Restos de Corinto200" widthsheights="200px150" heightscaption="150pxRestos de Corinto">
FileFicheiro:20100409 korinthos36.JPG|FuenteFonte de Glauce.
FileFicheiro:GR-korinth-peirene.jpg|FuenteFonte Pirene.
FileFicheiro:Ancient Theater in Archeological site of Ancient Corinth.jpg|ElO teatro.
FileFicheiro:Diolkos, Western End. Pic 03.jpg|El diolkos.
FileFicheiro:Acrocorinth Gateway.jpg|FortificacionesFortificacións deldo acrocorintoAcrocorinto.
</gallery>
 
Liña 128:
Até o último decenio do século XIX, o único e importante monumento que se levantaba na praza, aos pés do Acrocorinto, era en realidade un monumento arcaico: un templo [[Orde dórica|dórico]] de grandes [[Columna (arquitectura)|columnas]] monolíticas, actualmente identificado co templo de [[Apolo]].
 
O primeiro en lembralo é [[Ciriaco de Ancona|Ciriaco de' Pizzicolli di Ancona]], famoso navegante, anticuario e humanista que visitou Corinto en [[1436]].{{cita|«Entre moitas ruínas dispersas -escribe en latín- tan só permanecen intactas dez enormes columnas do templo de Xuno Corintia cos seus grandes [[arquitrabe]]s: as columnas teñen un diámetro de sete palmos (1,55 m), os arquitrabes, unha lonxitude de dezaseis palmos (3,54 m)»}}En realidade o número das columnas entón en pé era maior de dez, probabelmente trece, como resulta dun engadido do mesmo tempo de Ciriaco. O templo foi datado, pola cerámica achada, cara ao -540, aínda que fora erixido sobre un templo anterior. Consérvanse en pé sete columnas do mesmo.
O primeiro en lembralo é Ciriaco de'Pizzicolli dei Ancona, famoso navegante, anticuario e humanista que visitou Corinto en [[1436]].
 
Na descrición dunha xornada de viaxe contida no ''[[Códice Ambrosiano]]'', atribuída a un tal [[Domenicus Brixianus]] e datada en torno ao 1470, dise ademais: {{cita|«En Corinto, cara o [[golfo de Patras]], había edificios antigos, muros grosos de pedras cadradas. Quedan agora en pé unhas doce ou catorce columnas de mármore e bastante grandes, colocadas a escuadra».}}Un monumento tan grande, o templo grego máis grande do Peloponeso, non podía escapar á atención dos diversos viaxeiros que visitaron Grecia nos séculos seguintes. Lle[[Le Sieur Dudu Loir]], que estivo en Corinto antes de [[1654]], e mesmo [[Jacques Spon]] e [[George Wheler]], que a visitaron en [[1676]], atoparon un templo con doce columnas en pé (once do [[Perístilo|peristilo]] máis unha columna illada na zona do [[Opistódomo|opistodomos]].▼
En realidade o número das columnas entón en pé era maior de dez, probablemente trece, como resulta dun engadido do mesmo tempo de Ciriaco. O templo foi datado, pola cerámica achada, cara ao 540 a. C., aínda que fora erixido sobre un templo anterior. Consérvanse en pé sete columnas do mesmo.
 
Na descrición dunha xornada de viaxe contida no ''Códice Ambrosiano'', atribuída a un tal Domenicus Brixianus e datada en torno ao 1470, dise ademais:
 
▲Un monumento tan grande, o templo grego máis grande do Peloponeso, non podía escapar á atención dos diversos viaxeiros que visitaron Grecia nos séculos seguintes. Lle Sieur Du Loir, que estivo en Corinto antes de [[1654]], e mesmo Jacques Spon e George Wheler, que a visitaron en [[1676]], atoparon un templo con doce columnas en pé (once do [[Perístilo|peristilo]] máis unha columna illada na zona do [[Opistódomo|opistodomos]].
[[Ficheiro:CorintoScaviTempioApollo.jpg|miniatura|250x250px|Templo de Apolo de Corinto.]]
[[Julien David LleLe Roy]], que a viu pouco despois, probablementeprobabelmente esaxera cando debuxa o templo con catorce columnas (trece máis unha). Cando J. Stuart visitou o edificio en [[1776]], engadíronseengadíranse pequenas habitacións turcas, pero aínda permanecían en pé once columnas do peristiloperístilo e unha máis illada.
 
A. Blouet, con todo, que visitou Corinto en [[1828]] coa expedición científica francesa a [[Peloponeso|Morea]], só viu en pé sete columnas do peristiloperístilo, as que permanecen hoxe. Aquela illada ou fora demolida ou se esborrallou antes de [[1875|1875.]]. As outras catro foran reducidas a fragmentos polo gobernador turco antes de [[1818]] para construír unha casa.
 
[[William Martin Leake]], a quen se deben importantes publicacións sobre monumentos de Grecia, é o primeiro que o sitúa temporalmente na metade do século -VII a. C. e que o identifica, aínda que erroneamente, co templo lembrado por Pausanias, de Atenea Calinítide, a deusa que proporcionara a [[Belerofonte]] o cabalo [[Pegaso]], despois de que ela habíaoo domadodomase e postolle puxese un freo.
 
O primeiro estudo científico do monumento débese ao soado arquitecto e arqueólogo alemán [[Wilhelm Dörpfeld]] en [[1886|1886.]] Clarificou parcialmente a planimetría e a forma do templo, examinou as restauracións da época romana, e atribuíuno, dado que a cella estaba dividida en dúas, a dúas divindades, coa exclusión de Atenea Calinítide.
Liña 146 ⟶ 142:
Dez anos despois, a Escola Americana de estudos clásicos de Atenas iniciou a escavación do templo, dirixida por R. B. Richardson. A área foi completamente explorada entre 1896 e 1901, e tras a primeira campaña Richardson podía xa propor a identificación do templo como o de Apolo, identificación que actualmente se considera certa, tomando como base a descrición de Pausanias e aos monumentos veciños, como a fonte de Glauce e o teatro romano.
 
OA seusúa datación xa está confirmada en torno ao -540 a. C., por algúns fragmentos de cerámica atopada entre os desperdicios acumulados ao facer os bloques.
 
O templo de Apolo, erguido sobre unha altura que dominaba a ágora, era de grandes dimensións, 21,5 por 53,8 m, e períptero, é dicir, rodeado dunha fila de columnas (28), seis nos lados curtos, 15 nos longos.
 
Cada columna era dun só bloque e tiña 7,2 m de altura. No interior da columnata abríaseabríanse as ''[[Naos|naves]]'', precedida dunha ''[[Pronaos|pronao]]'' e seguida do ''[[Opistódomo|opistodomosopistódomos]]'', con dúas columnas cada un, entre as antas, e unha dobre cella, cuxa cuberta viña sostida por dúas filas de columnas.
 
O refinamientorefinamento e o impoñente da construción veñen evidenciados polo uso das correccións ópticas, que aparecen por primeira vez nun [[templo grego]], curvando cara arriba o [[Estilóbata|estilóbato]], tanto nos flancos como na fronte.
 
A exploración da zona demostrou igualmente que no mesmo lugar levantousese levantou antes un templo aínda máis arcaico, do século -VII a. C.
 
=== Ágoras ===
Na parte central da cidade antiga apareceron os restos da ágora romana, e a un nivel inferior os poucos vestixios da máis pequena ágora grega.
 
Baixo a basílica romana na rúa de Lequeo, acháronse os restos dun mercado grego do século -V a. C., chamada «ágora dos peixes», en forma de gran galería.
 
A ágora romana, que medía uns 160 x 95 m, estendíase a dous niveis, separados por unha fila de tendas e estaba rodeada por templos, basílicas, pórticos e outros monumentos, e dominada polo próximo templo de Apolo e polo chamado templo de Octavia{{harvnp|VV.AA.|1988|p=126}}.[26]
 
Os templos estaban agrupados no lado oeste da ágora. Todos tiñan unha cella precedida por un [[pronaos]] con columnas. Caracterizábanse por un alto podio ou basamento —típico dos templos romanos— que os facía accesiblesaccesíbeis desde a praza a través de unhadunha escalinata. Os arqueólogos estadounidenses denomináronos do mesmo xeito que aos demais templos de Corinto con letras do alfabeto, do D á K{{harvnp|VV.AA.|1988|pp=127-128}}.[27]
 
O pequeno amornotemplo D estaba consagrado a Hermes. Pausanias viu unha estatua do deus no seu interior e outra ante a cella, posiblementeposibelmente sobre a base circular cerca do ángulo sur da cella{{harvnp|Papahatzis|1989|p=52}}.[29] O templo F, onde se achadoachou unha inscrición co nome de [[Venus (deusa)|Venus]], debería corresponder ao templo dode BilleteTique da descrición de Pausanias. O templo G debería ser o Panteón, é dicir, o templo dedicado a todas as divindades, incluso os que non tiñan un lugar específico de culto. Os templos H e I, que parecen construídos baixo o emperador [[Cómodo]] (algúns decenios despois da morte de Pausanias) poderían estar dedicados a [[Hércules (mitoloxía)|Hércules]] e [[Neptuno (deus)|Neptuno]] no lugar que Pausanias lembra os baños de [[Poseidón|Poseidón.]] Mais atrasados respecto da ágora estaban os templos K e D: o primeiro orientado de maneira diferente que os outros, podía estar dedicado a Apolo, o segundo parece estar consagrado a [[Hermes|Hermes.]] Pausanias viu unha estatua súa no interior e outra diante da cella, quizáquizais sobre unha base circular que se atopou alí. Diante ao lado oriental do templo K un templo monóptero, é dicir, unha construción circular con oito columnas corintias sobre un alto podio cuadrangular. No arquitrabe hai unha inscrición erixida polo maxistrado local Cneo Babio Filino, coñecido tamén por outras inscricións de Corinto{{harvnp|VV.[32]AA.|1988|p=128}}<ref name="Paus">Pausanias, ''op. cit.'', II,2,8.</ref><ref>Pausanias, ''op.cit.'', II,3,5.</ref><ref>Pausanias, ''op. cit.'', II, 3,4.</ref>.
[[Ficheiro:20100409_korinthos63.JPG|miniatura|Rúa do Lequeo.]]
O lado norte da ágora estaba formado, cara ao templo de Apolo, por un pórtico de 16 tendas de época tardo imperial, e que precedía a un pórtico máis antigo. Máis ao leste elevábase a chamada facha dos prisioneiros, é dicir, o acceso monumental desde a praza a unha gran basílica romana construída longitudinalmentelonxitudinalmente na rúa do Lequeo. Debaixo desta basílica atopáronse os restos do mercado grego. A alta fachada estaba integrada por un pórtico en dous planos, no que polo menos catro columnas do plano superior foran substituídas por estatuas colosais de bárbaros prisioneiros erixidas en piares e apoiadas sobre plintos. O edificio foi atribuído ao templo do emperador [[Septimio Severo|Septimio Severo.]] Nos prisioneiros recoñécese ao osaos partos vencidos por el, nos plintos están representadas a Vitoria e a Partia sojuzgadasometida{{harvnp|VV.AA.|1988|pp=128-129}}.[33]
 
O acceso ao foro desde a rúa do Lequeo estaba formado por un gran arco sobre o que Pausanias viu as cuadrigas douradas de Helios e do seu fillo [[Faetonte|Faetón.]] A continuación hai un pórtico detrás do cal está a fonte [[Anfitrite|Anfítrite.]] En uso xa en época arcaica e celebrada polas súas augas, a fonte sufriu numerosas modificacións até o arranxo monumental realizado polo mecenas [[Herodes Ático]] no século II, cun gran patio con tres ábsidas e un encoro rectangular ao descuberto{{harvnp|VV.[36]AA.|1988|p=129}}<ref>Paunanias, ''op. cit.'', II,3,2.</ref><ref>Pausanias, ''op. cit.'', II,1,7.</ref>.
[[Ficheiro:Ancient_Corinth_-_Bema.jpg|miniatura|A bema.]]
O lado esteleste de ada ágora está ocupado polos restos da Basílica JuliaIulia, chamada así porque probablementeprobabelmente foi construída na época de [[Octavio Augusto|Augusto.]] ServínServiu de tribunal e de sala de reunións. Baixo a escaleira de entadaentrada atopouse en pedra clcáreacalcaria, a liña de saída para os certames de carreiras no [[estadio]], que ocupaba gran parte da ágora grega{{harvnp|VV.AA.|1988|p=132}}.[37]
 
As tendas que delimitaban o lado sur da ágora, ou máis exactamente o seu nivel inferior, están interrompidas no centro polapolo bema, a tribuna desde a cal falaban os oradores e o gobernador romano. É tradición que [[Paulo de Tarso|Pablo de Tarso]], acusado prol ospolos xudeus de Corinto, interveu aquí para defender a relixión cristiá diante de Lucio Xullo Galio Anneo (irmán do filósofo [[Séneca]] e tío do poeta [[Lucano]]), que foi procónsul, é dicir, gobernador da [[Acaia (provincia romana)|provincia de AcayaAcaia]] desde ano 51 ao 52. Sobre ao ''bema'' levantouse na Idade Media, unha igrexa de tres naves da que aínda quedan os cimentosalicerces{{harvnp|VV.AA.|1988|p=132}}.[37]
[[Ficheiro:Ancient_Corinth_-_South_Stoa.jpg|miniatura|Estoa sur.]]
A parte máis alta da ágora, á que se accedía por escaleiras abertas entre as tendas, estaba delimitada ao sur por un pórtico en dous planos, duns 160 m de longo, e construído no século -IV a. C., que se pode considerar a construción civil máis grande da Antiga Grecia{{harvnp|VV.AA.|1988|p=132}}.[37] Escavado unha metade en 1904, e a outra en 1933 e 1939, o resultado da sdas escavacións foi publicado en 1954 por [[Óscar Broneer]], que estudou as súas importantes modificacións desde a época grega á romana. orixinariamenteOrixinariamente, a estoa[[stoá]] sur estaba constituída por unha dobre columnata, con 71 columnas dóricas no exterior e 34 jónicasxónicas no interior, nas que se abrían 33 tendas ou oficinas de dúas plantas. Cada tenda estaba dividida en dous ambientes, no primeiro atopábase un pozo de auga que chegaba desde a fonte Anfítrite. O destino do edificio non é aínda totalmente seguro, dado que nas escavacións acháronsese acharon moitos fragmentos de copas de viño, suxeriuse que se tatetrate dunha especie de gran albergue destinado ás moitas heterashetairas de Corinto, ou máis sinxelamente que reagruparareagrupase unha serie de tabernas, nas que os pozos servirían para conservar frescos o viño e os alimentos. Pero posto que o edificio é de época macedónica , expúxose outra hipótese: a estoastoá sur sería construída para aloxar aos representantes ou delegacións das diversas cidades gregas, que terían na planta superior os seus aloxamentos e na inferior as súas oficinas ou almacéns, ou tamén lugares de diversión. Cando se disolveu a [[liga de Corinto]], despois de Alejandro[[Alexandre o Grande|Alexandre Magno]], sería destinada a outros usos{{harvnp|VV.AA.|1988|pp=132-133}}.[38] En época romana o edificio foi reconstruído e amplamente modificado. Nunha parte pódense recoñecer os edificios administrativos da cidade: a sede dos [[agonotetas]], que dirixían os [[Xogos Ístmicos]], a curia ou bouleterion[[buleterion]], sede do senado local, a oficina dos [[duoviros]], é dicir, dos dous maxistrados máis importantes da colonia, e tamén a oficina do gobernador da provincia. Detrás do gran pórtico foi engadida unha nova basílica rectangular moi parecida á JuliaIulia. Outro edificio, o chamado sudoriental, situado no lado esteleste de ada ágora, propúxose a súa identificación co ''[[tabularium]]'', o arquivo cidadán. [[Stoá|Estaba]] precedido por un pórtico jónicoxónico e dividido en tras naves.[39]
 
=== Centro urbano ===
[[Ficheiro:Ancient_Corinth_-_Temple_E.jpg|miniatura|Templo E.]]
Ao oeste da ágora, xunto ao moderno museo, están os restos dun gran templo períptero sobre un alto podio, o templo E, orixinariamente no centro dun amplo patio. A súa identificación, sobre a base da descrición de Pausanias, co templo dedicado a Octavia a Menor, a irmá de Augusto, é pouco segura. Pensouse tamén no Capitolio, o templo da tríadatríade capitolina: [[Xúpiter (deus)|JúpiterXúpiter]], [[Xuno (deusa)|JunoXuno]] e [[Minerva]], ou nun Augusteo, é dicir, nun templo dedicado á familia imperial xullo xulio-claudia, fundadora da nova Corinto{{harvnp|VV.[41]AA.|1988|pp=133-134}}<ref>Pausanias, ''op. cit.'', II,3,1.</ref>.
 
Máis ao norte está a fonte Creúsa escavada na roca, entre as máis antigas e modificadas en diversas ocasións. O próximo templo C, nun recinto cadrado, eaera quizais o de Hera Acrea, cuxo cltoculto proviña probablementeprobabelmente da non afastada Peracora.
[[Ficheiro:GR-korinth-odeion.jpg|miniatura|Odeón.]]
Pouco máis ao norte están os restos do teatro e do odeón, unidos por un edificio de varias plantas reconstruído no século II por Herodes Ático. O teatro, estudado por R. Stillwell en 1952, é os seus restos visiblesvisíbeis de época romana, pero tamén se han indivdualizadoindividualizaron vestixios do máis antigo teatro grego, quizais do século -V a. C. O odeón, exhumado en 1907 e estudado por Óscar Broneer en 1932, con forma de pequeno teatro cuberto, resulta de implantación romana. Servía preferentemente para espectáculos musicais. Ambos os edificios foron obxecto de diversas transformacións, e no século III foron utilizados para organizar combates de gladiadores. A ''orchestra'' semicircular do teatro podía ser tamén ampliada para organizar alí espectáculos acuáticos, os chamados [[tetimimos]], representacións míticas en honra de Tetis.[42[Tetis (titánide)|Tetis]] {{harvnp|VV.AA.|1988|p=134}}.
 
As escavacións desenvolvéronse tamén ao longo da ancha rúa pavimentada que levaba da ágora cara ao Lequeo, flanqueada por estreitas beirarrúas e bordeada de pórticos, que permitían poder pasear tanto ao sol como á sombra. A presenza de banzos mostra que a zona non era utilizada para o tráfico rodado. Na súa esquerda, máis aló da basílica, acháronse os restos dun mercado romano cunha gran [[Exedra|exedra.]] Na dereita, ademais da fonte Anfítrite, están os restos do [[períbolo]] de Apolo, un gran patio con columnas famoso na antigüidade por unha gran estatua do deus e por un fresco que representaba o episodio homérico de [[Ulises|Odiseo]] matando aos pretendentes á man de [[Penélope|Penélope.]] Máis aló hai un edificio termal, quizais identificableidentificábel coas termas de [[Euricles]] lembradas por Pausanias e, aínda máis lonxe da ágora, só en parte escavados os restos doutras [[Termas romanas|termas]] máis grandes{{harvnp|VV.[42]AA.|1988|p=134}}<ref>Pausanias, ''op. cit.'', II,3,5.</ref>.
 
Máis lonxe do centro urbano, uns 400 m ao norte do teatro e a lado dos muros, está o complexo do Asclepeion, o santuario do deus doda medicamentomedicina [[Asclepio]], escavado entre 1929-1934 baixo a supervisión de Ferdinand Jozef Maria de Waele, da universidade holandesa de [[Nimega]] —entón pertencente ao staff da Escola Norteamericana— e publicado en 1951 por C. Roebuck, que completou as escavacións. Está constituído por un pequeno templo dórico (uns 15 x 8,5 m) e dentro dun gran patio de columnas e por un segundo patio, tamén conectado ao culto de Asclepio, coa fonte que Pausanias chama Lerna. Do [[Asclepeion]] proceden moitos elementos anatómicos de terracota (brazo, pernas, mans, pés, etc.) ofrecidos ao divosdeus prolpor unha curación obtida{{harvnp|VV.[42]AA.|1988|p=134}}<ref>Pausanias, ''op. cit.'', II,4,5.</ref>.
 
Aos pés do Acrocorinto, Ronald Strout escavou en 1964 o santuario de [[Deméter]] e [[Coré]] da Corinto grega. Os restos bastante mal conservados, abarcan do século VIN-VI ao -IV a. C. Alí recoñécense ambientes para banquetes, que formaban parte do ritual do culto, e atopáronse moitas figuras femininas de terracota e numerosos pratos para ofrendas votivas{{harvnp|VV.AA.|1988|p=134}}.[42]
 
== Corintios famosos ==
 
* [[Dinarco de Atenas|Dinarco]], unoun dos [[oradores áticos]].
* [[Dióxenes de Sínope|DiógenesDióxenes de Sinope]], uno dos [[Cinismo|cínicos]] máis coñecidos.
* [[Eufránor]], escultor e pintor do [[Séculoséculo -IV|século IV]] a. [[Século -IV|C.]]
* [[Periandro]], unoun dodos [[Sete Sabios de Grecia]].
* [[Dionisio de Corinto]], [[bispo de Corinto]] do século II.
 
== Notas e referencias ==
Liña 207 ⟶ 203:
{{listaref|2}}
 
== Véxase temén ==

=== Bibliografía ===
 
* {{Cita libro|título=Los grandes descubrimientos de la arqueología|apelidos=VV.AA.|editorial=Planeta- De Agostini|ISBN=978-84-395-0688-0}}
* {{Cita libro|título=Corinthe antique|editorial=Ekdotike Athenon|ISBN=9602131438|lingua=francés}}
 
=== Ligazóns externas ===
 
* [[Archivo:Commons-logo.svg|ligazón=|alt=|20x20px]] [[Wikimedia Commons]] alberga unha categoría multimedia sobre '''[[c:Category:Ancient Corinth|Antigua Corinto]]'''.
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/wiki/Corinto_antiga»