Tratado de Londres de 1915: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Liña 147:
En África, mencionada nos artigos 10 e 13 do Tratado de Londres,{{harvnp|Albrecht-Carrie|1939|p=377}} Italia logrou a concesión final de Libia por parte do sultán otomán no Tratado de Sèvres, tras haber ter que reconquistar o territorio, controlado precariamente, en 1919.{{harvnp|Albrecht-Carrie|1939|p=377}}
 
As colonias alemás, pola súa banda, foron repartidas como mandatos durante a ausencia italiana, saíndo o Reino Unido moi beneficiado, seguido de Francia.{{harvnp|Albrecht-Carrie|1939|p=377}} Italia esixiu ser compensada,{{harvnp|Albrecht-Carrie|1939|p=378}} pero aceptou a repartición realizada.{{harvnp|Albrecht-Carrie|1939|p=379}} Quedou entón a posibilidade de rectificacionesrectificacións fronterizasfronteirizas, que se decidiu debían negociarse bilateralmentede forma bilateral entre Italia por unha banda e Francia e o Reino Unido pola outra.{{harvnp|Albrecht-Carrie|1939|p=379}} O {{data|12|9|1919}}, Francia e Italia alcanzaban un acordo, que cedía certos salientes da fronteira entre Libia e as colonias francesas aos italianos.{{harvnp|Albrecht-Carrie|1939|p=379}} En 1925 produciuse a firma do acordo con Gran Bretaña no que Italia logrou a fronteira que desexaba entre Libia e Exipto.{{harvnp|Albrecht-Carrie|1939|p=380}}
 
En Somalia, ante a negativa francesa a ceder a [[Somalia Francesa]], ofreceuse a entrega de certo territorio xunto ao [[río Xuba]],{{harvnp|Albrecht-Carrie|1939|p=380}} que Italia aceptou.{{harvnp|Albrecht-Carrie|1939|p=381}}