Tratado de Londres de 1915: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 58:
Mentres, as negociacións con Viena atoparon un novo escollo: a esixencia italiana de que os territorios cedidos fosen entregados de inmediato ({{data|21|3|1915}}) e non tralo final da guerra, como propoñían os austrohúngaros.{{harvnp|Seton-Watson|1926|p=286}} O {{data|27|3|1915}}, Burián comunicou ao embaixador italiano que o [[Francisco Xosé I de Austria|emperador]] accedera a entregar o [[Trentino]] a cambio da neutralidade italiana e a súa aquiescencia ás campañas austrohúngaras nos [[Balcáns]].{{harvnp|Seton-Watson|1926|p=287}} O {{data|8|5|1915}}, Sonnino respondeu á proposta cun memorando de once artigos coas reclamacións italianas.{{harvnp|Seton-Watson|1926|p=287}}
Mentres tanto, entre marzo e abril, aceleráronse os preparativos militares en Italia.{{harvnp|Seton-Watson|1926|p=287}} En Londres Asquith redactaba unha proposta que reflectía a postura rusa, como última oferta para os italianos.{{harvnp|Seton-Watson|1926|p=289}} O 9, ante a falta de acordo, volveu presentar unha proposta pola que Italia conseguía a costa dálmata entre Zara e o cabo Planka,{{harvnp|Albrecht-Carrie|1939|p=366}} [[
[[Terceira República Francesa|Francia]] e o [[Reino Unido de Gran Bretaña e Irlanda]] premeron entón ao tsar [[Nicolao II de Rusia|Nicolao]], que ordenou ceder a Sazonov, malia
O {{data|16|3|1915}}, o Goberno austrohúngaro respondeu ás esixencias italianas, de xeito en xeral negativo.{{harvnp|Seton-Watson|1926|p=287}} Ante esta, o pacto coa Entente asinouse o {{data|26|5|1915}} en Londres, comprometéndose o [[Reino de Italia (1861-1946)|Reino de Italia]] a entrar en guerra inmediatamente contra o Imperio austrohúngaro e o [[Imperio alemán|alemán]] e a non asinar unha paz por separado.{{harvnp|Seton-Watson|1926|p=291}}
|