Kepa Junkera: Diferenzas entre revisións

Kepa Junkera exemplifica, actualizándoo, o carácter viaxeiro e aventureiro do pobo vasco. Como os vellos arrantzales (pescadores), conquistadores e misioneiros, o artista biscaíno despregou ó vento a vela do seu triki (acordeón diatónico) para viaxar polos cinco continentes ata converterse no músico máis internacional que deu Euskal Herria. A súa árbore xenealóxica máis cercana, o seu aitite (avó) e a súa ama, creceu forte e ben alimentada pola tradición da música en euskera, os bailes de romeríaromaría e os acordeóns e pandeiros aprendidos en grupos de danza de barrio. Do seu barrio, [[Rekalde]], ó que xa homenaxeou no primeiro disco, un traballo compartido editado en 1987 no que xa incluíu "Mugarik gabe", un instrumental clarividente que podería traducirse por "sen fronteiras". O rapaz xa o tiña claro por entón.