Cando petan na porta pola noite: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 52:
Había un rapaz moi xeitoso chamado Silvestre, e moi botado a mocear con moitas rapazas a vez. Un día ía camiñando e tivo que pedir acubillo na casa dos de Revoldás, eles tiñan unha filla moi xeitosa chamada Isaura, e o rapaz rapidamente empezou a mocear con ela e a Isaura quedou en estado, e o Silvestre mesmo lle dou palabra de casar con ela, pero un día alá marcharon os dous a Coruña pola mañá e volveron pola noite.
Desde aquela nada mais se soubo de Silvestre por Revoldás, pouco despois sóubose que casaba con outra pola candeloria, o día da voda a Isaura tivo os folgos para baixar e dicirlle o Silvestre: ''débesme un fillo, ti veras como mo pagas''. Pasados uns días a Isaura apareceu aforcada nunha árbore, dictouse de suicidio e por iso non a enterraron no camposanto de parroquia. Un tempo despois a muller do Silvestre quedou en estado, e tivo o fillo, un día pola noite unha manda lobos baixaron encabezados por unha loba moi fera cos ollos da cor do lume, e que ninguén fora capaz de pillar, a casa do Silvestre, os homes foran todos a buscar os lobos e na casa solo estaban a muller do Silvestre e o fillo, a loba entrou na casa, colleu o fillo coa boca e marchou ata un palleiro, escondeu o rapaz detrás da palla e púxose en fronte da porta, cando o Silvestre chegou o palleiro e veu a loba sola prendeulle lume a palla.
Cando a muller chegou e contoulle o ocorrido o Silvestre entrou para salvar o seu fillo, cando deron apagado o lume víronse tres corpos: o da loba, o do Silvestre e o do fillo.
| |||