Gaspar Guzmán Pimentel: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Moedagalega (conversa | contribucións)
*acuñación > cuñaxe (consonte o DRAG). / Ligazón interna.
Liña 25:
Unha vez instalado no poder iniciou unha actividade política trepidante. No interior tratou de levar a cabo un amplo programa de reformas, mentres que no exterior tivo que facer fronte a unha serie de compromisos bélicos ocasionados pola continuación da guerra con Holanda, o apoio aos [[Habsburgo]] austríacos e a inimizade de [[Francia]], dirixida polo [[cardeal Richelieu]].
 
Entre as reformas internas, levou a cabo unha campaña contra a venalidade e corrupción do anterior reinado, eliminando da corte aos membros das faccións de Lerma e Uceda e condenando os abusos do reinado anterior con castigos exemplares. Con todo, para afianzar o seu poder, situou en postos clave aos seus propios parentes, amigos e clientes, acumulou para a súa casa títulos, rendas e propiedades. Así mesmo substituíu o tradicional sistema de consellos por unha serie de xuntas, que abarcaban diversos ramos da administración pública (Armada, Sal e Minas, Obras e Bosques, Limpeza e Poboación), ou que cumprían outras funcións como a Xunta de Reformación, que velaba pola moralidade da Corte, ou a Xunta de Execución, organismo executivo para a rápida toma de decisións. Tamén tratou de implantar unha serie de medidas económicas de corte [[mercantilismo|mercantilista]], como incentivos ás manufacturas de la e seda, fomento do comercio, medidas proteccionistas etc., que con todo non chegaron a callar ante a falta de vigor e constancia. Con todo, os proxectos máis ambiciosos referíanse á Facenda e consistiron na supresión do ''imposto dos millóns'', a creación duns erarios estatais para o financiamento das obras públicas e o fin das acuñacións[[Cuñaxe|cuñaxes]] masivas do reinado anterior, a fin de conter a [[inflación]]. No entanto, todas as reformas estreláronse sempre co feito fundamental da ruína da economía dos reinos da monarquía e a perda de crédito internacional.
 
O conde-duque tamén se preocupou do problema fundamental da monarquía, consistente na diversidade de prerrogativas reais en cada un dos reinos da monarquía. O programa político de Olivares quedou recollido contido no ''[[Gran Memorial]]'' que presentou ao rei en [[1624]] e no que se suxire unha solución diametralmente oposta ás que ensaiaran anteriores soberanos, introducindo a uniformidade legal nos diversos reinos. Para iso, propuña un plan de reformas encamiñadas a reforzar o poder real e a unidade dos territorios que dominaba, con vistas a un mellor aproveitamento dos recursos ao servizo da política exterior. Na súa opinión, a eficacia da maquinaria bélica da monarquía, sostén da súa hexemonía en Europa, dependía da capacidade para mobilizar os recursos dos seus reinos, o cal requiría unha administración máis executiva e centralizada. Isto é o que se chamou a [[Unión de Armas]], proxecto para incrementar o compromiso de todos os reinos de España para compartir coa [[Coroa de Castela]] as cargas humanas e financeiras do esforzo bélico. Desta forma, prevíase a creación dunha reserva común de 140.000 homes, achegados proporcionalmente á súa poboación por todos os reinos da monarquía. Esta medida foi interpretada polos territorios da [[Coroa de Aragón]] ([[Reino de Aragón]], [[Principado de Cataluña]], [[Reino de Valencia]] e [[Reino de Mallorca]]) como un banzo máis na súa submisión á monarquía.