Enlace peptídico: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m →‎Outros artigos: Arranxos varios
Miguelferig (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 5:
Un péptido pode crecer enlazando máis aminoácidos polo seu grupo [[carboxilo terminal]].
 
Por convención, para nomear un péptido empézase polo grupo [[N-terminal|NH<sub>2</sub> terminal]]. Se se unen a [[alanina]] e a [[serina]] o dipéptido resultante denominaríansedenominaríase alanil-serina.
 
Un enlace peptídico pode romper por [[hidrólise]]. Os enlaces peptídicos das proteínas son [[metaestable]]s, o que significa que en presenza de auga poden romper espontaneamente, liberando unha enerxía libre de 2-4 [[caloría|kcal]]/[[mol]] <ref>Martin RB. (1998) "Free energies and equilibria of peptide bond hydrolysis and formation", ''Biopolymers'', '''45''', 351–353.</ref> , pero este proceso é extremadamente lento, o que mantén as estruturas das proteínas. De feito, nos organismos vivos, o proceso é facilitado por encimas. Pero os organismos vivos tamén teñen encimas que forman enlaces peptídicos, o cal require un gasto de enerxía libre.