Igor Stravinskii: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
grabar > gravar
Liña 47:
A seguinte etapa compositiva de Stravinskii esténdese dende a súa [[ópera]] ''[[Mavra]]'' (1921–22), que é considerada o principio do seu período neoclásico, ata [[1952]], cando se volveu cara ao [[serialismo]].<ref name="Walsh 2001">Walsh 2001.</ref> ''[[Oedipus rex (ópera)|Oedipus Rex]]'' (1927), ''[[Apollon musagète]]'' (1928), e o concerto ''[[Dumbarton Oaks]]'' (1937–38) continúan o seu plan do estilo musical do [[século XVIII]]. Outras obras deste período inclúen tres sinfonías: a ''[[Symphonie des Psaumes]]'' (1930), Sinfonía en Do (1940) e a [[Sinfonía en Tres Movementos (Stravinsky)|''Sinfonía en Tres Movementos'']] (1945).
 
''Apollon'' (1928), ''Persephone'' (1933) e ''Orpheus'' (1947) exemplifican, non só o retorno de Stravinskii á música do clasicismo, senón tamén a súa exploración de temas do antigo mundo clásico como a [[mitoloxía grega]]. En [[1951]] rematou a súa derradeira obra neoclásica, a ópera ''[[The Rake's Progress]]'', con [[libreto]] de [[W. H. Auden]] que estaba baseado en grabadosgravados de [[William Hogarth]]. Estreouse en [[Venecia]] ese mesmo ano e foi producida por toda [[Europa]] durante o ano seguinte, antes de ser posta en escena na [[Metropolitan Opera]] de [[Nova York]] en [[1953]].<ref>Griffiths, Stravinsky, Craft, and Josipovici 1982, pp. 49–50.</ref> Foi porta en escena pola [[Santa Fe Opera]] no [[Stravinsky Festival]] de [[1962]], en honor ao 80 aniversario do compositor e foi revivida pola Metropolitan Opera en [[1997]].
 
=== Período serial (1954–1968) ===