Margaret Thatcher: Diferenzas entre revisións

'''Margaret Hilda Roberts''' naceu na localidade de [[Grantham]], en [[Lincolnshire]], [[Inglaterra]]. O seu pai era [[Alfred Roberts]], quen posuía unha tenda de consumibles na vila, estaba en activo na política local (servindo como [[concelleiro]]), e foi un [[Metodismo|metodista]] [[laico]]. Roberts viña dunha familia liberal pero permaneceu -como—como era costume no goberno local-local— como independente. Perdeu o seu posto de concelleiro en [[1952]], despois de que o [[Partido Laborista (Reino Unido)|partido Laborista]] gañase a súa primeira maioría municipal en Grantham en [[1950]]. A súa nai foi Beatrice Roberts (nada Stephenson) e tivo unha irmá, Muriel ([[1921]]-[[2004]]). Thatcher creceu como unha devota metodista e permaneceu [[cristiá]] durante toda a súa vida<ref>[http://www.wathcesa.com/articles/Margaret_Thatcher Artigo]{{Ligazón morta|data=setembro de 2018 }} en www.wathcesa.com {{en}}.</ref>.

Thatcher formouse academicamente na escola feminina Kesteven e, subsecuentemente, foi á institución educativa de [[Somerville]], na [[Universidade de Oxford]] en [[1944]] para estudar [[química]]. Converteuse en presidenta da Asociación Conservadora da Universidade de Oxford en [[1946]], a terceira muller en acceder oao posto. Acadou un grao de segunda clase e traballou como investigadora química para ''British Xylonite'' e despois para ''J. Lyons and Co.'', onde axudou a desenvolver métodos para a conservación de [[xeado]]s. Tamén foi membro da Asociación de Traballadores Científicos.

Entón Thatcher empezou a buscar un escano conservador seguro, (o seu marido xa era membro) e foi rexeitada por pouco como candidata por [[Orpington]] en [[1954]]. Houbo algúns rexeitamentos máis antes de ser seleccionada por [[Finchley]] en abril do [[1958]]. Gañou facilmente o escano nas eleccións do [[1959]] e tomotomou posesión do seu escano na [[Cámara dos Comúns do Reino Unido|Cámara dos Comúns]]. Inusualmente, no seu primeiro discurso tivo o respaldo dos membros privados nun proxecto de lei para forzar que os concellos locais mantivesen ''meetings'' en público, o cal prosperou. En [[1961]] foi en contra da liña de voto do seu partido para a restauración do azotamentoazoutamento.

Thatcher foi un dos poucos membros do parlamento en apoiar a proposición de Lei de [[Leo Abse]] para descriminalizar a [[homosexualidade]], e votou a favor da proposición de Lei de [[David Stell]] para legalizar o [[aborto]]. Mostrouse en contra da [[pena capital]] e votou en contra de facer os [[divorcio]]s máis fáciles e alcanzables. LabrouseLabrou a súa carreira como interlocutora en conferencias en [[1966]], cun ataque duro ás políticas de elevados impostos do goberno laborista, facendo avances «non só contra o [[socialismo]], senón en contra do [[comunismo]]». GañouseGañou unhaa promoción no [[gabinete na sombra]] como interlocutora de combustibles en [[1967]], despois foi promovida a transportes e finalmente a educación antes das eleccións do ano [[1970]].

Cando o partido conservador, baixo o mandato de [[Edward Heath]], gañou as eleccións xerais de [[1970]], Thatcher converteuse na Secretaria do Estado para Educación e Ciencia. No seu primeiro mes no ministerio, forzou á Administración a cortar o orzamento de educación. Suprimiu o leite gratuíto ásao escolasalumnado de entre sete e once anos (os laboristas xa aboliran o leite na escola secundaria), o que produciu unha onda de protestas. Isto conduciu a un dos seus pouco favorecedores alcumes: «''Maggie Thatcher, Milk Snatcher'' (Maggie Thatcher a rouba-leite)». Os documentos do gabinete mostran que ela falaba en contra do movemento dentro de gabinete, pero foi forzada a responsabilizarse dos conceptos do colectivo para implementarapoiar as posturas dos seus ministros<ref>[http://news.bbc.co.uk/1/hi/in_depth/uk/2000/uk_confidential/1095121.stm artigo] en BBC.co.uk {{en}}.</ref>.

O seu mandato destacou polo soporteaumento a variasdas propostas para máisdas autoridades eneducativas educación locallocais para pechar as escolas''grammar gramaticaisschools'' e adoptar escolasun comprensivassistema integral de [[educación secundaria]], ata cando isto era visto como unha política de esquerdas. Thatcher salvou a Universidade Aberta da súa abolición. O chanceler [[Anthony Barber]] quería abolila como unha medida de recorte de orzamento, o que foi visto por [[Harold Wilson]] como un truco publicitario. Thatcher cría que era unha forma barata de estender a educación maior e insistía en que a universidade debería experimentar admitindo estudantes que saían das escolas conde adultos. Nas súas memorias, Thatcher escribiu que ela non era parte do círculo próximo de Heath, e que non tiña influencia nas claves das decisións gobernamentais de fóra do seu departamento.

Logo da derrota dos conservadores nas eleccións do [[1974]], foi trasladada de novo á secretaría de medio ambiente na oposición. Nesta posición, prometeu abolir o sistema actualexistente de recollida de impostos, que servían para pagar os servizos do goberno local, o que resultou unha política popular dentro do partido conservador. Thatcher estaba de acordo con Sir [[Keith Joseph]] e o Centro de estudosEstudos para políticaa Política en que o goberno de Heath perdera o control da [[política monetaria]] -e—e tiña un rumbo incorrecto-incorrecto—, o que seguiu co seu cambio de política en [[1972]]. Despois de que o seu partido perdese as segundas eleccións de [[1974]], Joseph decidiu arrebatar o liderado a Heath, aínda que máis tarde se retirou. Entón Thatcher decidiu que debería entrar na carreira para liderar o partido conservador en [[1975]] en nome da facción de Joseph e o centroCentro de estudosEstudos para políticaa Política. Inesperadamente na primeira votación gañou a Heath, forzándoo a dimitir do liderado. Nunha segunda votación, ela derrotou ao sucesor preferido de Heath, [[William Whitelaw]], por 146 votos a 79, e converteuse na líder do partido conservador o [[11 de febreiro]] de [[1975]]. Thatcher nomeou a Whitelaw como o segundo de abordoa bordo. Heath permaneceu resentido con Thatcher ata o final da súa vida polo que percibiu como unha deslealdade cara a el.

Para o público británicos as impresións sobre Margaret Thatcher son moi variadas. Unha clara mostra da división de opinión sobre o liderado de Thatcher pódense atopar en recentes enquisas televisivas: Thatcher aparece no número 16 no ano [[2002]] na lista dos «100 mellores ingleses», o cal é o posto máis alto ocupado por unha persoa viva. En cambio, tamén aparece na lista de 2003 dos «100 peores ingleses» ocupando o posto número 3, o cal é o peor posto ocupado por unha persoa viva, con pouca diferenza co [[primeiro ministro]] [[Partido Laborista (Reino Unido)|laborista]] [[Tony Blair]]. Porén, óao cabo poucos poden discutir que non houbo ningunha muller que xogue un papel máis importante no escenario mundial no século 20. Na forma de afago, o primeiro ministro laborista, Tony Blair, o mesmo que foi elixido tres veces como Primeiro Ministro, recoñeceu implícita e explicitamente a súa importancia por continuar moitas das súas políticas económicas. A propia Thatcher recoñeceu indirectamente a Blair durante a competición polo liderado dos conservadores cando dixo ''Eles...(os do partido conservador)... non necesitan a ninguén que poida bater ao señor Blair, eles necesitan a alguén como o señor Blair''.