Hebreos: Diferenzas entre revisións

A maioría das obras literarias foron compiladas e organizadas durante o período de apoxeo da monarquía e por obra do rei. Merecen especial mención os salmos, os proverbios, os cantos nupciais do Cantar de Cantárelos, as Crónicas, a [[Xénese]], o [[Éxodo]], os Xuíces, os Reis e outros libros denominados ''sapienciais'', como o [[Eclesiastés]]. Valoraron a música e empregárona nas cerimonias relixiosas. O shofar é un instrumento musical hebreo (corno de cordeiro utilizado para convocar ás cerimonias rituais). Tamén utilizaron [[Lira (música)|liras]] e [[Cítola|cítaras]], sistros, pandeiros ou adufes, e frautas. Posuíron relativamente poucas obras de arte visual, prescindindo especialmente de máscaras ou esculturas porque elas eran asociadas coa idolatría; o cuarto Mandamento explicitamente prohibe a súa fabricación en tanto que medios de impersonar aquilo relativo á deidade ou xa como ídolos: para os hebreos, Deus non posuía forma humana (e está posición é mantida aínda hoxe polo xudaísmo). A arte foi polo xeral de tipo xeométrico e tendeu cara á abstraciónabstracción.<ref>En marcado contraste a toda posible ''mímesis'' oou imitación deda la apariencia deaparencia lada naturalezanatureza oou de cualquiercalquera aspecto material del mundo visible.</ref> Con todo, déronse excepcións de tipo artístico, sendo valoradas só aquelas que esencialmente tiveron como propósito o responder á necesidade de producir arte ritual e litúrxico. Destacada ademais foi a arquitectura do [[Templo de Xerusalén]] (en cada unha das súas versións), así como os palacios e vivendas dos nobres. Durante o período da monarquía unida, os hebreos desenvolveron un tipo de orde arquitectónica ao que se coñece como proto-xónico.<ref>''Jewish Art'', Tel Aviv: Massada, 1961, cols. 93-95.</ref>

Instrumentos musicais hebreos na filatelia de [[Israel]]; deseños de Miriam Karoly, 1955-56. <center class=""></gallery></center>