O papa Mariño I, que sucedeu a Xoán VIII en 883 tornoulle a súa diocese de Porto. Logo dos pontificados de Mariño, Hadriano III (884-885) e de Estevo V (885-891), Formoso foi elixido papa o [[6 de outubro]] de [[891]].
Foi obrigado a coroar como Emperador ao duque [[Guido II de Spoleto]] en abril de 892, atopándose enleado en un bo número de problemas ben difíciles: o patriarca [[Focio]], en [[Constantinopla]], demitiradimitira antes de que Estevo, fillo do Emperador Basilio I, tomase o poder. Os arcebispos de [[Hamburgo]] e [[Colonia, Alemaña|Colonia]] disputaban polo bispado de [[Bremen]]. Eudes, conde de París, e Carlos o Simple, pelexaban na Francia pola coroa. Formoso convenceu a [[Arnulfo de Carintia]] para que fose a Roma e liberase Italia. No 894, Arnulfo conquistou todo o país ao Norte do río Po. Guido morreu en decembro, deixando seu fillo Lamberto, ao coidado da súa mai Agiltrude, contraria aos Carolinxios. En outubro de 895, Arnulfo emprendeu a súa segunda campaña en [[Italia]] e no 896 era coroado polo papa en Roma. O novo Emperador marchou sobre [[Spoleto]], mais enfermo de parálise no camiño, quedou impedido para continuar a campaña iniciada.
