Entre as úas contribucións á [[indoeuropeística]] figura tamén a elaboración do concepto de "periindoeuropeo", é dicir, todo o que presenta carácterescaracteres híbridos indoeuropeos e non indoeuropeos ("anaindoeuropeos"). O termo indica tanto linguas como territorios ("áreas" ou "fasces peri-indoeuropeas2) pero tamén pobos e outras cousas. O periindoeuropeo preséntase nunha esfera marxinal respecto á área de difusión indoeuropea, onde tradicións estrañas á indoeuropea se terían alterado progresivamente polo contacto coas indoeuropeas. Pode ser visto como un "indoeuropeo periférico" en formación, definida por Devoto como unha «indoeuropeidade aproximativa». Devoto propuxo e sostivo a definición da [[lingua etrusca]] como periindoeuropea<ref>Giacomo Devoto, ''Pelasgo e peri-indeuropeo'' (1943) in ''Studi etruschi'', Florencia, Olschki, 1971.</ref>.
